Boek/3865

Op Terra en de andere door de mensen bewoonde planeten van het zone-imperium is het eind februari van het jaar 3457. Perry Rhodan heeft de gevaarlijke avonturen in het parallel-universum heelhuids doorstaan en hij is op de echte Aarde teruggekeerd. Wat de deelnemers aan de expeditie niet wisten of konden vermoeden was, dat ze een besmettelijke ziekte in het andere universum hebben opgelopen. Deze ziekte lijkt met de normale geneesmiddelen niet te stuiten of te genezen. De ‘psychosomatische abstractie deformatie’ - kortaf PAD genoemd - breidt zich gestaag uit over de melkweg en begint gevaarlijke vormen aan te nemen. Bij de meeste zieken vindt een zogenaamde secundaire reactie plaats - in de tweede fase van de ziekte wordt men getroffen door een onweerstaanbare drang om de geboorteplaats van zijn of haar ouder of voorouders te bezoeken. Hierdoor ontstaat in het zonne-imperium en op de andere door mensen bewoonde planeten een onbeschrijflijke chaos, terwijl de niet-humanoïde volkeren geen last van de para-energetische ziekte lijken te hebben. Maar hoe lang nog? Als ook de niet-humanoïde rassen door de PAD-ziekte zouden worden aangestoken en hierdoor onbezonnen daden zouden gaan verrichten, dan zou de melkweg aan de rand van de afgrond komen te staan.