| (27 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | = | + | <!--{{Alert |
| − | = | + | |Text=Op dit moment wordt er gewerkt aan Fandata.nl. Dit betekent dat de site tijdelijk onbereikbaar kan zijn of vreemd gedrag kan vertonen. Onze excuses voor het ongemak. |
| + | |Type=info | ||
| + | |Fa icon=info-circle | ||
| + | }}--><!-- | ||
| − | < | + | -->{{Page header |
| − | + | |Title=Fandata | |
| + | |Subtitle=De Bibliografie van het Fantastische. | ||
| + | |Description= | ||
| + | }} | ||
| + | <div class="mb-5 text-dark">{{int:Voorwoord}}</div><!-- | ||
| − | + | --><div class="fandata-home-search"><!-- | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | --><div class="img-cover">{{#widget:Link |type=img |class=w-100 |width=100% |height=auto |src={{filepath:Fandata-Planets.jpg|800px}} | |
| − | + | }}</div><!-- | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | -->{{Home search}} | |
| − | + | </div> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | <hr class="my-5" /> | ||
| − | < | + | <div class="row"> |
| − | + | <div class="col-md-6 col-lg-4">{{#ask: [[Wiki:Dashboard/Startpagina/1]] | |
| − | + | |?For type | |
| + | |?For page=Page | ||
| + | |?Has title=Title | ||
| + | |?Has comment=Content | ||
| + | |format=plainlist | ||
| + | |template=Card home | ||
| + | |link=none | ||
| + | |named args=true | ||
| + | }} | ||
| + | </div> | ||
| + | <div class="col-md-6 col-lg-4">{{#ask: [[Wiki:Dashboard/Startpagina/2]] | ||
| + | |?For type | ||
| + | |?For page=Page | ||
| + | |?Has title=Title | ||
| + | |?Has comment=Content | ||
| + | |format=plainlist | ||
| + | |template=Card home | ||
| + | |link=none | ||
| + | |named args=true | ||
| + | }} | ||
| + | </div> | ||
| + | <div class="col-md-6 col-lg-4">{{#ask: [[Wiki:Dashboard/Startpagina/3]] | ||
| + | |?For type | ||
| + | |?For page=Page | ||
| + | |?Has title=Title | ||
| + | |?Has comment=Content | ||
| + | |format=plainlist | ||
| + | |template=Card home | ||
| + | |link=none | ||
| + | |named args=true | ||
| + | }} | ||
| + | </div> | ||
| + | </div> | ||
Huidige versie van 4 okt 2022 om 17:03
Fandata
De Bibliografie van het Fantastische.
Laat je verbazen! Je zult versteld staan van alles wat deze website te bieden heeft. Fandata.nl is een website met een continu groeiende database gevuld met Fantastiek in het Nederlandse taalgebied. Waarom? Sciencefiction, Fantasy en Horror prikkelt de verbeelding oneindig; het is niet gebonden aan onze kennis van de wereld om ons heen. Dat is wat het team van Fandata verbindt. Al meer dan 40 jaar verzamelen we informatie rondom Fantastiek. Er blijft nog veel te ontdekken en onderzoeken op dit gebied. Dagelijks zijn we actief met het aanvullen van informatie.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
Bovennatuurlijke thriller in een Nederlandse setting: Overlevers van Rik Raven door Sigrid Lensink
Rik Raven is geen nieuwkomer in de schrijfwereld. Ze schreef korte verhalen, gedichten en publiceerde bij uitgeverscollectief Nimisa drie romans met magisch-realistische en bovennatuurlijke elementen. Overlevers - De rode traan is haar vierde boek. Zelf zegt ze op haar website verhalen te willen schrijven die ze zelf zou willen lezen en die zich afspelen in onze wereld waar niets is wat het lijkt.
Precies dat gebeurt er ook in Overlevers. Tara en haar moeder Jacky zoeken wanhopig naar Devi, tweelingzus en dochter, die al twee dagen niets van zich heeft laten horen. Ze vermoeden dat ze is ontvoerd en Tara gaat voortvarend op onderzoek uit, daarbij vertrouwend op haar gave aura’s te zien en op haar speciale band met Devi. Tijdens de zoektocht loopt ze privédetective Tom des Orleans, alias De Koerier, tegen het enorme lijf. Samen met hem en zijn neef Jeffrey rolt Tara in een web van vrienden, vijanden en mysterieuze zaken. Ook Tom en Jeffrey blijken speciale talenten te bezitten die ze voor de buitenwereld geheim moeten houden.
Rommelig begin
Overlevers begint midden in de actie als Tara in een bus staat en denkt achtervolgd te worden. Dit hoofdstuk leest rommelig, alsof je een vage bekende tegenkomt, die meteen tegen je begint te kletsen zonder dat je er een speld tussen kunt krijgen en namen noemt van mensen die jij absoluut niet kent op een toon die suggereert dat jij alle details nog wel weet van de vorige keer.
Het hoofdstuk erna, vanuit het perspectief van moeder Jacky, versterkt dit gevoel nog meer, omdat het ‘fantastische’ element hierin plompverloren wordt gepresenteerd. Jacky is een hoeder en moet de vier overlevers die aan haar zijn toegewezen, beschermen. Ook krijgt ze een mysterieus sieraad: een rode edelsteen in de vorm van een traan die opstandige overlevers onder de duim kan houden met magische krachten.
Raven kan gelukkig schrijven en in de hoofdstukken erna zitten de spanning en het tempo er goed in. Er ontvouwt zich een thriller van Dan Brown-achtige proporties vol achtervolgingen, doden en suspense. De gebeurtenissen spelen zich af in ’s-Hertogenbosch en Wageningen en doen heerlijk Nederlands aan met snelwegen door plat landschap, bedrijventerreinen met loodsen en een buitenwijk met villa’s waar de vader van Tara en Devi woont: officier van justitie Jacques Doormanders. Ook hij blijkt een overlever te zijn en in die hoedanigheid drukt hij zijn stempel op het gezin en Tom en Jeffrey.
Zwevend
Nergens wordt uitgelegd wat overlevers nu eigenlijk zijn, behalve in hoofdstuk twee en dan beklijft het nog niet, omdat je de gebeurtenissen afwacht. Waar het op neerkomt, is dat overlevers er al sinds de zestiende eeuw zijn en eeuwenlang leven, ze bovennatuurlijke krachten hebben en na hun dood ook nog in schemermensen kunnen veranderen, die het op de overlevers hebben voorzien. De hoeders beschermen de overlevers en hebben (bovennatuurlijke) kennis en dus die rode traan.
Onduidelijk blijft waaróm die overlevers zijn ontstaan, waar hun magische krachten vandaan komen en hoe. Wat is hun doel anders dan schimmig lang leven en in allerlei intriges verwikkeld raken? Waarom hebben ze hoeders nodig als ze zelf krachten hebben? Hoe wordt je een hoeder? Hoe is die traan ontstaan en waarom? Wat zijn die schemermensen precies en onder welke omstandigheden ontstaan die (want niet elke overleden overlever wordt een schemermens)? Vragen die onbeantwoord blijven.
Rauw
Overlevers - De rode traan eest als een gesjeesde, rauwe (bovennatuurlijke) thriller. Raven schuwt het geweld niet en weet een duistere sfeer op te roepen. Het verleden van Tom en Jeffrey wordt in detail beschreven en zit vol kindermisbruik en sm-seks. Hoewel deze episodes soms best slikken zijn, weet Raven de balans te houden en schiet ze nergens door in perversiteit of sensatiezucht. Alles heeft tot doel een psychologische diepgang te creëren voor de personages Tom en Jeffrey.
Dit werkt ten dele. Psychologie is goed, maar omdat het bovennatuurlijke element het minste is uitgewerkt, heeft zowel het een als het ander geen anker. Omdat het misbruik een direct gevolg is van het overleverschap, blijft de lezer met veel vragen zitten.
Conclusie
Als Raven de bovennatuurlijke elementen net als Dan Brown had verankerd in bijvoorbeeld (Nederlandse) overleveringen, legendes, mythologie of verzonnen geschiedenis, was dit een keigoede thriller geweest. Ondanks dat is Overlevers - De rode traan met zijn Nederlandse setting spannend, snel en rauw. Raven verdient hiermee zeker een groter publiek.
Precies dat gebeurt er ook in Overlevers. Tara en haar moeder Jacky zoeken wanhopig naar Devi, tweelingzus en dochter, die al twee dagen niets van zich heeft laten horen. Ze vermoeden dat ze is ontvoerd en Tara gaat voortvarend op onderzoek uit, daarbij vertrouwend op haar gave aura’s te zien en op haar speciale band met Devi. Tijdens de zoektocht loopt ze privédetective Tom des Orleans, alias De Koerier, tegen het enorme lijf. Samen met hem en zijn neef Jeffrey rolt Tara in een web van vrienden, vijanden en mysterieuze zaken. Ook Tom en Jeffrey blijken speciale talenten te bezitten die ze voor de buitenwereld geheim moeten houden.
Rommelig begin
Overlevers begint midden in de actie als Tara in een bus staat en denkt achtervolgd te worden. Dit hoofdstuk leest rommelig, alsof je een vage bekende tegenkomt, die meteen tegen je begint te kletsen zonder dat je er een speld tussen kunt krijgen en namen noemt van mensen die jij absoluut niet kent op een toon die suggereert dat jij alle details nog wel weet van de vorige keer.
Het hoofdstuk erna, vanuit het perspectief van moeder Jacky, versterkt dit gevoel nog meer, omdat het ‘fantastische’ element hierin plompverloren wordt gepresenteerd. Jacky is een hoeder en moet de vier overlevers die aan haar zijn toegewezen, beschermen. Ook krijgt ze een mysterieus sieraad: een rode edelsteen in de vorm van een traan die opstandige overlevers onder de duim kan houden met magische krachten.
Raven kan gelukkig schrijven en in de hoofdstukken erna zitten de spanning en het tempo er goed in. Er ontvouwt zich een thriller van Dan Brown-achtige proporties vol achtervolgingen, doden en suspense. De gebeurtenissen spelen zich af in ’s-Hertogenbosch en Wageningen en doen heerlijk Nederlands aan met snelwegen door plat landschap, bedrijventerreinen met loodsen en een buitenwijk met villa’s waar de vader van Tara en Devi woont: officier van justitie Jacques Doormanders. Ook hij blijkt een overlever te zijn en in die hoedanigheid drukt hij zijn stempel op het gezin en Tom en Jeffrey.
Zwevend
Nergens wordt uitgelegd wat overlevers nu eigenlijk zijn, behalve in hoofdstuk twee en dan beklijft het nog niet, omdat je de gebeurtenissen afwacht. Waar het op neerkomt, is dat overlevers er al sinds de zestiende eeuw zijn en eeuwenlang leven, ze bovennatuurlijke krachten hebben en na hun dood ook nog in schemermensen kunnen veranderen, die het op de overlevers hebben voorzien. De hoeders beschermen de overlevers en hebben (bovennatuurlijke) kennis en dus die rode traan.
Onduidelijk blijft waaróm die overlevers zijn ontstaan, waar hun magische krachten vandaan komen en hoe. Wat is hun doel anders dan schimmig lang leven en in allerlei intriges verwikkeld raken? Waarom hebben ze hoeders nodig als ze zelf krachten hebben? Hoe wordt je een hoeder? Hoe is die traan ontstaan en waarom? Wat zijn die schemermensen precies en onder welke omstandigheden ontstaan die (want niet elke overleden overlever wordt een schemermens)? Vragen die onbeantwoord blijven.
Rauw
Overlevers - De rode traan eest als een gesjeesde, rauwe (bovennatuurlijke) thriller. Raven schuwt het geweld niet en weet een duistere sfeer op te roepen. Het verleden van Tom en Jeffrey wordt in detail beschreven en zit vol kindermisbruik en sm-seks. Hoewel deze episodes soms best slikken zijn, weet Raven de balans te houden en schiet ze nergens door in perversiteit of sensatiezucht. Alles heeft tot doel een psychologische diepgang te creëren voor de personages Tom en Jeffrey.
Dit werkt ten dele. Psychologie is goed, maar omdat het bovennatuurlijke element het minste is uitgewerkt, heeft zowel het een als het ander geen anker. Omdat het misbruik een direct gevolg is van het overleverschap, blijft de lezer met veel vragen zitten.
Conclusie
Als Raven de bovennatuurlijke elementen net als Dan Brown had verankerd in bijvoorbeeld (Nederlandse) overleveringen, legendes, mythologie of verzonnen geschiedenis, was dit een keigoede thriller geweest. Ondanks dat is Overlevers - De rode traan met zijn Nederlandse setting spannend, snel en rauw. Raven verdient hiermee zeker een groter publiek.
In Memoriam Vernor Vinge (1944-2024)
Geboren te Waukesha, Wisconsin. Vernor Steffen Vinge was een vooraanstaande sciencefictionschrijver, wiskundige en computerwetenschapper. Groeide op in Michigan. Zijn voorouders kwamen uit Noorwegen zoals nog aan zijn achternaam te zien is. Na zijn middelbare school studeerde Vinge wiskunde aan de Michigan State University, waar hij in 1966 zijn Bachelor of Arts behaalde. Vervolgens behaalde hij in 1969 zijn Ph.D. in computerwetenschappen aan de Universiteit van Californië - San Diego. Zijn academische carrière omvatte lesgeven aan verschillende instellingen, waaronder San Diego State University en de Universiteit van San Diego.
Hoewel Vinge al vroeg in zijn leven interesse toonde in schrijven, begon zijn literaire carrière pas echt in de jaren zeventig. Vinge publiceerde zijn eerste korte verhaal, Apartness, in het juninummer van 1965 van het Britse tijdschrift New Worlds. Zijn tweede, Bookworm, Run! , stond in de uitgave van Analog Science Fiction van maart 1966. Zijn eerste gepubliceerde roman, Grimm's World, verscheen in 1969, maar het was zijn latere werk dat hem breed erkend maakte in de sciencefictiongemeenschap. Zijn novelle True Names uit 1981 wordt beschouwd als een pionierswerk in het cyberpunkgenre en was een van de eerste verhalen die het concept van virtuele realiteit verkende.
Een van Vinge's meest bekende bijdragen aan de sciencefiction is het concept van de 'singulariteit', zoals uiteengezet in zijn roman Gestrand in de realitijd en later verder ontwikkeld in Rainbows End. De singulariteit verwijst naar een hypothetisch punt in de toekomst waar technologische vooruitgang zo snel en ingrijpend wordt dat het menselijk begrip niet meer geldig is. Deze boeken bouwden Vinge's reputatie op als auteur die ideeën op bijzonder inventieve manieren tot hun logische conclusies zou onderzoeken.
In 1992 won Vinge de Hugo Award voor zijn roman Dagen des oordeels, een meeslepend werk dat zich afspeelt in een universum waarin intelligentie zich op verschillende niveaus manifesteert, van primitieve wezens tot goddelijke superintelligenties. Zijn opvolger, De Krochten van het Heelal won eveneens de Hugo Award, waardoor Vinge een van de weinige auteurs is die deze prestigieuze prijs tweemaal heeft ontvangen voor hetzelfde genre.
Zijn werk heeft een diepgaande invloed gehad op het genre van de harde sciencefiction en wordt vaak geprezen om zijn verkenning van futuristische concepten, waaronder kunstmatige intelligentie, singulariteit en virtuele realiteit. Naast zijn literaire werk heeft Vinge ook belangrijke bijdragen geleverd aan de computerwetenschappen, met name op het gebied van kunstmatige intelligentie en gedistribueerde systemen. Zijn inzichten en voorspellingen over de toekomst van technologie hebben hem een invloedrijke figuur gemaakt, zowel binnen als buiten de academische wereld.
Vinge stopte in 2000 met lesgeven aan de San Diego State University om fulltime te kunnen schrijven.
In veel opzichten zijn de visies van Vinge vrijwel tot op het exacte jaar uitgekomen, zoals blijkt uit de recente, snelle vooruitgang binnen een AI-industrie waarvan de leiders openlijk dank verschuldigd zijn aan zijn werk. In een essay uit 1993, waarin hij het Singularity-concept verder uiteenzette, voorspelde Vinge dat “we binnen dertig jaar de technologische middelen zullen hebben om bovenmenselijke intelligentie te creëren”, waarbij hij het moment vergeleek met de “opkomst van het menselijk leven op aarde.”
‘Kort daarna zal het menselijke tijdperk eindigen’, veronderstelde Vinge destijds op dramatische wijze.
Veel critici hebben sindsdien (vaak overtuigend) betoogd dat het creëren van een echte kunstmatige algemene intelligentie nog steeds onbereikbaar, zo niet volledig onmogelijk is. Maar zelfs toen leek Vinge perfect in staat zich een duizelingwekkende, niet-singulariteitstoekomst voor te stellen – de mensheid zal misschien nooit de strijd aangaan met bewuste AI, maar ze kampt zeker al met ‘een overvloed aan technische rijkdommen die nooit goed zijn geabsorbeerd’.
Vernor Vinge was van 1972 tot 1979 getrouwd met de schrijfster Joan D. Vinge. Hij was al jaren onder behandeling voor progressieve Parkinson, op een heel mooie plek met uitzicht op de Stille Oceaan in La Jolla, maar ging sinds november sterk achteruit. Overleden aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson te La Jolla, Californië.
Hoewel Vinge al vroeg in zijn leven interesse toonde in schrijven, begon zijn literaire carrière pas echt in de jaren zeventig. Vinge publiceerde zijn eerste korte verhaal, Apartness, in het juninummer van 1965 van het Britse tijdschrift New Worlds. Zijn tweede, Bookworm, Run! , stond in de uitgave van Analog Science Fiction van maart 1966. Zijn eerste gepubliceerde roman, Grimm's World, verscheen in 1969, maar het was zijn latere werk dat hem breed erkend maakte in de sciencefictiongemeenschap. Zijn novelle True Names uit 1981 wordt beschouwd als een pionierswerk in het cyberpunkgenre en was een van de eerste verhalen die het concept van virtuele realiteit verkende.
Een van Vinge's meest bekende bijdragen aan de sciencefiction is het concept van de 'singulariteit', zoals uiteengezet in zijn roman Gestrand in de realitijd en later verder ontwikkeld in Rainbows End. De singulariteit verwijst naar een hypothetisch punt in de toekomst waar technologische vooruitgang zo snel en ingrijpend wordt dat het menselijk begrip niet meer geldig is. Deze boeken bouwden Vinge's reputatie op als auteur die ideeën op bijzonder inventieve manieren tot hun logische conclusies zou onderzoeken.
In 1992 won Vinge de Hugo Award voor zijn roman Dagen des oordeels, een meeslepend werk dat zich afspeelt in een universum waarin intelligentie zich op verschillende niveaus manifesteert, van primitieve wezens tot goddelijke superintelligenties. Zijn opvolger, De Krochten van het Heelal won eveneens de Hugo Award, waardoor Vinge een van de weinige auteurs is die deze prestigieuze prijs tweemaal heeft ontvangen voor hetzelfde genre.
Zijn werk heeft een diepgaande invloed gehad op het genre van de harde sciencefiction en wordt vaak geprezen om zijn verkenning van futuristische concepten, waaronder kunstmatige intelligentie, singulariteit en virtuele realiteit. Naast zijn literaire werk heeft Vinge ook belangrijke bijdragen geleverd aan de computerwetenschappen, met name op het gebied van kunstmatige intelligentie en gedistribueerde systemen. Zijn inzichten en voorspellingen over de toekomst van technologie hebben hem een invloedrijke figuur gemaakt, zowel binnen als buiten de academische wereld.
Vinge stopte in 2000 met lesgeven aan de San Diego State University om fulltime te kunnen schrijven.
In veel opzichten zijn de visies van Vinge vrijwel tot op het exacte jaar uitgekomen, zoals blijkt uit de recente, snelle vooruitgang binnen een AI-industrie waarvan de leiders openlijk dank verschuldigd zijn aan zijn werk. In een essay uit 1993, waarin hij het Singularity-concept verder uiteenzette, voorspelde Vinge dat “we binnen dertig jaar de technologische middelen zullen hebben om bovenmenselijke intelligentie te creëren”, waarbij hij het moment vergeleek met de “opkomst van het menselijk leven op aarde.”
‘Kort daarna zal het menselijke tijdperk eindigen’, veronderstelde Vinge destijds op dramatische wijze.
Veel critici hebben sindsdien (vaak overtuigend) betoogd dat het creëren van een echte kunstmatige algemene intelligentie nog steeds onbereikbaar, zo niet volledig onmogelijk is. Maar zelfs toen leek Vinge perfect in staat zich een duizelingwekkende, niet-singulariteitstoekomst voor te stellen – de mensheid zal misschien nooit de strijd aangaan met bewuste AI, maar ze kampt zeker al met ‘een overvloed aan technische rijkdommen die nooit goed zijn geabsorbeerd’.
Vernor Vinge was van 1972 tot 1979 getrouwd met de schrijfster Joan D. Vinge. Hij was al jaren onder behandeling voor progressieve Parkinson, op een heel mooie plek met uitzicht op de Stille Oceaan in La Jolla, maar ging sinds november sterk achteruit. Overleden aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson te La Jolla, Californië.
Een recensie van Fantastische Vertellingen 64 door Jos Lexmond
Onlangs zag ik op Facebook de aankondiging voorbijkomen dat Fantastische Vertellingen 65 op weg was naar de drukker en ik schrok. Uiteraard wist ik al dat ik behoorlijk achterliep met mijn recensies, maar dat het zo erg was... ik werd weer even met de neus op de feiten gedrukt. Dat begrijpt u. Welaan... de mouwen opgestroopt, corona en bronchitis aan de kant en er even stevig tegenaan gegaan. Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als ik ineens met twee Fantastische Vertellingen zou zitten, die nog te recenseren zouden zijn. Als je even niet oplette zouden het er zomaar, out of the blue, vier of zes kunnen zijn dat je achter zou lopen. Een gigantisch schrikbeeld drong zich aan me op. In een droom achternagezeten door woedende FV’s, aangemoedigd door een gigantische en satanisch lachende Remco Meisner. Neeneenee... aan de gang, Lexmond!!!
-Remco Meisner – Mevistisch Melodrama
Altijd weer een genot om dergelijke hilarisch observaties tot mij te nemen. Mijn bibliografisch bloed (ook niet te versmaden volgens mijn personal bloedzuiger) is meteen wel weer in verwarring gebracht. Is dit wel een verhaal, of niet? Het is duidelijk uit de dikke duim van Remco gezogen, maar opnemen, of niet opnemen in Fandata.nl, is de vraag!
-Charles van Wettum – Dwalend in de ziel van mijn lief (SF)
Charles van Wettum. Hij was er ineens. Toch ook al niet heel erg piep meer, maar schrijft als een God. Waarom niet heel veel eerder begonnen? Werk... dat zat hem schijnbaar dwars en nu met pensioen zijnde... maar toch. Hij had vele fantastieke schrijvers naar de kroon kunnen steken. Niet dat hij dat nu al niet doet, maar het had nog veel mooier kunnen zijn. Afijn... we gaan het ermee doen én ervan genieten. Prachtige nieuwe ster aan het vaderlandstalige firmament. Mooi vervreemdend verhaal over de cirkel van het leven.
-Remco Meisner – De maat der dingen (non)
Remco Meisner die uit de school klapt over Ingrid Heit, de Bemoste Beeld winnaar 2022. Het zij haar van harte gegund!!!
-Jan Roosen - De confrontatie met mijn eigen schaduw (FA)
Prachtig, origineel én absurd verhaal. Ik ben er verliefd op. Veel meer krijg je niet uit me. Je geeft hier al veel te snel iets van weg. Gewoon zelf van genieten!!!
-Brief Encounters – De brievenrubriek
Vreemd zo’n ietwat verouderd medium in deze moderne tijd. Wie schrijft er nog brieven? Maar goed... ik neem aan dat het mails waren. Een aantal daarvan waren bedankjes aan het adres van Remco Meisner voor de fantastische organisatie van Fantasticon III (waar ik helaas weer niet bij kon zijn), maar een daarvan trok mijn aandacht boven de andere. Paul van Leeuwenkamp had het in zijn ingezonden brief over Fandata.nl en dat die wel een Wikigrafie genoemd kon worden. Leuk!!! Zelf nog niet zo over nagedacht. Maar de daaropvolgende zin intrigeerde me. Het luidde: “al zijn de heren (en dame) met hun biografische informatie hun eigen uitgangspunten aan het ondermijnen.” Uiteraard heb ik daar duchtig over nagedacht, maar kwam er niet uit. Gelukkig treffen wij elkaar weer eens in een nabije toekomst, zodat opheldering gebracht kan worden. Een geluk is, dat dit stuk wel aan het beklijven is!
-André Frank – Loupcke (FA)
André Frank is (of liever: was) voor mij een grote onbekende, maar dat is nu voorbij. Loupcke was een verrassend verhaal, waarvan ik me in eerste instantie afvroeg, waar het Fantastieke nu in stak. Later niet meer. Mooi verteld!
-Onder de indruk (boekbesprekingen)
Met recensies van Charles van Wettum, Johan Klein Haneveld en ondergetekende. Mooie inzichten over even zo mooie uitgaven. Uiteraard geen oordeel over mijn eigen bijdrage. Dat laat ik graag aan jullie over.
-Guido Eekhaut – De herstelling (SF)
Guido verrast alweer met ‘De herstelling’. Een prachtige, maar droeve dystopische wereld, waarin de hoofdpersoon in een welhaast onmogelijke spagaat wordt gedwongen van waaruit geen ontsnapping mogelijk lijkt. Origineel en sprankelend als nooit tevoren.
-FV-Essay. Pure Fantasy in perspectief
Paul van Leeuwenkamp in een doorwrocht artikel over de opkomst, leven en verscheiden van Pure Fantasy. Een gedegen verhaal over een van Neerlands mooiste Fantastieke magazines. Bij gelegenheid komt Alex de Jong nog wel eens in beeld, maar lang niet meer in een Fantastieke hoedanigheid. Jammer! Prachtig en diepgravend artikel. Lof!!!
-Reinder Veelinx – Blinde vlek (Non)
Over een wreker die gewraakt wil worden. Helaas geen fantastiek.
-Oxana Langbeen – Oxana’s Oxymoron – Fris Ranevskaja (SF)
Verhaal over actie en gevolg, over initiatief en oplossing, over vraag en antwoord. Voor alles is er toch een oplossing. Dat blijkt maar weer!
Alweer uit! Veel te vroeg, ondanks (alweer) de vele pagina’s, wederom bij het einde aangekomen. Niet alleen de schrijverscontributie, maar ook de illustrerenden maken dit blad levendig, fris en aangenaam om door te nemen. Maar, zoals immer, in verwachtingsvolle afwachting van de genotvolle (naar verluid meer dan honderdtachtig pagina’s) volgende FV 65.
-Remco Meisner – Mevistisch Melodrama
Altijd weer een genot om dergelijke hilarisch observaties tot mij te nemen. Mijn bibliografisch bloed (ook niet te versmaden volgens mijn personal bloedzuiger) is meteen wel weer in verwarring gebracht. Is dit wel een verhaal, of niet? Het is duidelijk uit de dikke duim van Remco gezogen, maar opnemen, of niet opnemen in Fandata.nl, is de vraag!
-Charles van Wettum – Dwalend in de ziel van mijn lief (SF)
Charles van Wettum. Hij was er ineens. Toch ook al niet heel erg piep meer, maar schrijft als een God. Waarom niet heel veel eerder begonnen? Werk... dat zat hem schijnbaar dwars en nu met pensioen zijnde... maar toch. Hij had vele fantastieke schrijvers naar de kroon kunnen steken. Niet dat hij dat nu al niet doet, maar het had nog veel mooier kunnen zijn. Afijn... we gaan het ermee doen én ervan genieten. Prachtige nieuwe ster aan het vaderlandstalige firmament. Mooi vervreemdend verhaal over de cirkel van het leven.
-Remco Meisner – De maat der dingen (non)
Remco Meisner die uit de school klapt over Ingrid Heit, de Bemoste Beeld winnaar 2022. Het zij haar van harte gegund!!!
-Jan Roosen - De confrontatie met mijn eigen schaduw (FA)
Prachtig, origineel én absurd verhaal. Ik ben er verliefd op. Veel meer krijg je niet uit me. Je geeft hier al veel te snel iets van weg. Gewoon zelf van genieten!!!
-Brief Encounters – De brievenrubriek
Vreemd zo’n ietwat verouderd medium in deze moderne tijd. Wie schrijft er nog brieven? Maar goed... ik neem aan dat het mails waren. Een aantal daarvan waren bedankjes aan het adres van Remco Meisner voor de fantastische organisatie van Fantasticon III (waar ik helaas weer niet bij kon zijn), maar een daarvan trok mijn aandacht boven de andere. Paul van Leeuwenkamp had het in zijn ingezonden brief over Fandata.nl en dat die wel een Wikigrafie genoemd kon worden. Leuk!!! Zelf nog niet zo over nagedacht. Maar de daaropvolgende zin intrigeerde me. Het luidde: “al zijn de heren (en dame) met hun biografische informatie hun eigen uitgangspunten aan het ondermijnen.” Uiteraard heb ik daar duchtig over nagedacht, maar kwam er niet uit. Gelukkig treffen wij elkaar weer eens in een nabije toekomst, zodat opheldering gebracht kan worden. Een geluk is, dat dit stuk wel aan het beklijven is!
-André Frank – Loupcke (FA)
André Frank is (of liever: was) voor mij een grote onbekende, maar dat is nu voorbij. Loupcke was een verrassend verhaal, waarvan ik me in eerste instantie afvroeg, waar het Fantastieke nu in stak. Later niet meer. Mooi verteld!
-Onder de indruk (boekbesprekingen)
Met recensies van Charles van Wettum, Johan Klein Haneveld en ondergetekende. Mooie inzichten over even zo mooie uitgaven. Uiteraard geen oordeel over mijn eigen bijdrage. Dat laat ik graag aan jullie over.
-Guido Eekhaut – De herstelling (SF)
Guido verrast alweer met ‘De herstelling’. Een prachtige, maar droeve dystopische wereld, waarin de hoofdpersoon in een welhaast onmogelijke spagaat wordt gedwongen van waaruit geen ontsnapping mogelijk lijkt. Origineel en sprankelend als nooit tevoren.
-FV-Essay. Pure Fantasy in perspectief
Paul van Leeuwenkamp in een doorwrocht artikel over de opkomst, leven en verscheiden van Pure Fantasy. Een gedegen verhaal over een van Neerlands mooiste Fantastieke magazines. Bij gelegenheid komt Alex de Jong nog wel eens in beeld, maar lang niet meer in een Fantastieke hoedanigheid. Jammer! Prachtig en diepgravend artikel. Lof!!!
-Reinder Veelinx – Blinde vlek (Non)
Over een wreker die gewraakt wil worden. Helaas geen fantastiek.
-Oxana Langbeen – Oxana’s Oxymoron – Fris Ranevskaja (SF)
Verhaal over actie en gevolg, over initiatief en oplossing, over vraag en antwoord. Voor alles is er toch een oplossing. Dat blijkt maar weer!
Alweer uit! Veel te vroeg, ondanks (alweer) de vele pagina’s, wederom bij het einde aangekomen. Niet alleen de schrijverscontributie, maar ook de illustrerenden maken dit blad levendig, fris en aangenaam om door te nemen. Maar, zoals immer, in verwachtingsvolle afwachting van de genotvolle (naar verluid meer dan honderdtachtig pagina’s) volgende FV 65.