Spoor van hoopPeter Griese

In het jaar 1147 krijgen de zo lang onderdrukte volkeren van de Melkweg na een lange en bittere strijd eindelijk weer de vrijheid. Niet alleen de Cantaro's en de andere hulptroepen van de geheimzinnige Meesters van de Straten konden worden uitgeschakeld, maar ook de Meesters van de Straten zelf, waarvan uiteindelijk bleek, dat ze slechts een mimicry-manifestatie van het genie Monos bleken te zijn, de aartsvijand van Perry Rhodan. Het is inmiddels begin januari van het jaar 1170. Sinds het einde van Monos zijn er twee decennia verstreken en het nieuwe tijdperk, dat eigenlijk aanbrak met het ontwaken van het Maanbrein, is dus allang aangebroken. Desondanks valt er in de Melkweg op het gebied van het overwinnen van het leed uit het verleden nog heel wat werk te verzetten. Voor de dragers van de cellenactiveerders breekt er echter een moeilijke tijd aan. Ze moeten op bevel van HET hun levensverlengende apparaten inleveren en krijgen in plaats hiervan een celdouche, zodat ze nog 62 jaar te leven hebben. Het is duidelijk dat de superintelligentie een vergissing heeft gemaakt. HET stond de cellenactiveerderdragers oorspronkelijk een termijn van 20.000 jaar toe om hun kosmische taken te verrichten. De huidige verblijfplaats van HET is onbekend, zodat men de superintelligentie niet nog een keer met de ware feiten kan confronteren. Maar dan ontdekt Gesil een spoor van hoop..