Ze waren begonnen als fabrikanten van hoog-geperfektioneerde elektronische orgels. Maar toen de verkoop daarvan begon terug te lopen (Hammerstein beheerste met zijn 'stemmingsorgel' meer en meer de markt), gingen ze op zoek naar een nieuw elektronisch product. Ze slaagden er uiteindelijk in kopieën te maken van enkele historische figuren, zoals Edwin M. Stanton, minister van oorlog onder president Lincoln, en Lincoln zelf. Ze dachten dat vele mensen er best een lief bedrag voor over zouden hebben om zo'n kopie, of als simulacrum, te bezitten. Gewoon als huisvriend, als partner, als iemand om mee te praten. Of voor welk ander doel dan ook. Maar naarmate de kopie perfecter werd, blijkt hij minder een te manipuleren partner; de reacties worden steeds authentieker. En tegen de achtergrond van het geperfectioneerde product ontvouwt zich de machteloze kwetsbaarheid van de makers