Dick Dreux

Geboren te Amsterdam. Dirk (Dick) Jean Henry Dreux was een Nederlandse schrijver van voornamelijk jeugdliteratuur en hoorspelen, doorgaans rond een historisch thema en historicus. HJij was de zoon van Hendrik Johannes Wilhelm Dreux en Cornelia Hendrika Johanna Lucke, die scheidden in 1921. Hij groeide op bij zijn grootouders van moeders kant. Na zijn opleiding op de HBS (Hogere Burger School) afgesloten te hebben koos hij in 1929 als 16-jarige matroos het ruime sop. In de opvolgende jaren zwierf hij als zeeman de hele wereld over. Hij leefde een onstuimig leven en was van het type recht door zee. Hij zette zich in voor vrijheid van geest en lichaam en schuwde niet zijn idealen met daden te bekrachtigen. Als Radencommunist vocht hij in de Spaanse Burgeroorlog mee tegen de troepen van Francisco Franco. Voordat de Tweede Wereldoorlog in West-Europa ontbrandde keerde hij naar Nederland terug om zijn dienstplicht te vervullen om zo zijn Nederlanderschap te behouden. Dreux zat in de laatste oorlogsjaren een tijd vast in Kamp Amersfoort, een straf- en doorgangskamp waar voornamelijk politieke gevangenen voor korte of langere tijd gevangen gehouden werden waarna hij naar een werkkamp op het Duitse Waddeneiland Borkum overgeplaatst werd. Na de oorlog koos hij voor het auteurschap en schreef veel historische verhalen met kritische inslag. Veel van zijn verhalen werden uitgegeven bij de Arbeiderspers. Dreux woonde in het begin samen met zijn vrouw aan de Wagenaarstraat in Amsterdam. Eind jaren ’50 woonden zij in een woonark ("d’Lichtboey”) op ’t Spaarne in Bussum en had het bouwen van scheepsminiaturen als hobby. Als freelancer voor de geïllustreerde pers belandde hij bij de VARA, een acroniem voor Vereeniging van Arbeiders Radio Amateurs waarvoor hij in de periode tussen 1959 en 1970 meer dan 450 hoorspelen schreef, waaronder veel voor de Schoolradio. In de 50-er jaren verschenen vervolgverhalen van Dreux in het toen ook al populaire stripweekblad Donald Duck. Verschillende verhalen zoals: 'De verdwenen Prins', 'Het geheim van het oerwoud' en 'Randar de bevrijder' zijn door illustrator Hans G. Kresse opgetekend in de jaren ’50 en begin ’60 als stripverhaal uitgebracht. Scheepjournaals van zeelieden die al in de zeventiende eeuw als boek waren verschenen en toen al bestsellers waren werden door Dreux als bronnen gebruikt. Zijn taalgebruik was toegankelijk en lag dicht tegen de spreektaal aan. Dat had hij naar zijn zeggen te danken aan zijn grootvader, een ‘geboren verhalenverteller’. Overleden in het Diakonessenziekenhuis in Naarden en hij werd begraven op de Algemene begraafplaats in Bussum.