William Beckford

Geboren te Soho Square, Londen. Was een Engelse romanschrijver, een vrijzinnige en goed geïnformeerde kunstverzamelaar en beschermheer van decoratieve kunstwerken, een criticus, reisschrijver en ooit politicus, bekend in een bepaald stadium van zijn leven de rijkste burger in Engeland. Zijn ouders waren William Beckford en Maria Hamilton, dochter van de Hon. George Hamilton. Hij was parlementslid voor Wells van 1784 tot 1790, voor Hindon van 1790 tot 1795 en 1806 tot 1820. Op tienjarige leeftijd erfde hij een fortuin van zijn vader William Beckford, die tweemaal Lord Mayor of London was geweest, bestaande uit £ 1 miljoen in contanten (£ 125 miljoen vanaf 2015), een landgoed op Fonthill in Wiltshire (inclusief het Palladiaanse herenhuis Fonthill Splendens), en verschillende suikerplantages in Jamaica, gewerkt door tot slaaf gemaakte Afrikanen. Dit fortuin liet hem toe om zijn interesse in kunst en architectuur, evenals het schrijven te verwennen. Hij werd kort getraind in muziek door Wolfgang Amadeus Mozart , maar zijn tekenmeester , Alexander Cozens, had een grotere invloed en Beckford bleef enkele jaren met hem corresponderen totdat ze uitvielen. Op 5 mei 1783 trouwde Beckford met Lady Margaret Gordon, een dochter van de vierde graaf van Aboyne. Hij was echter biseksueel en koos na 1784 voor zelfverbanning uit de Britse samenleving toen zijn brieven aan William Courtenay, later 9e graaf van Devon, werden onderschept door de oom van de jongen, die reclame maakte voor de affaire in de kranten. Courtenay was slechts tien jaar oud bij de eerste ontmoeting met Beckford, die acht jaar ouder was. Gedurende vele jaren werd geloofd dat Beckford een gelijktijdige affaire had met de vrouw van zijn neef Peter, Louisa Pitt (ca. 1755-1791). Beckford werd ontdekt (volgens een huisgast destijds) als "Courtenay in een of andere houding zweepslagen" na het vinden van een brief geschreven door Courtenay aan een andere minnaar. Hoewel Beckford nooit werd gestraft voor kindermishandeling, ontucht of poging tot kindermishandeling, koos hij vervolgens voor zelfverbanning naar het continent in het gezelschap van zijn lang lijdende vrouw (die stierf in het kraambed po de leeftijd van 24 jaar). Beckford studeerde onder Sir William Chambers en Cozens, reisde in 1782 door Italië en schreef meteen een boek over zijn reizen: 'Dreams, Waking Thoughts and Incidents' (1783). Kort daarna kwam zijn bekendste werk, de gotische roman 'Vathek' (1786), oorspronkelijk in het Frans geschreven; hij pochte dat het een enkele zitting van drie dagen en twee nachten duurde, hoewel er reden is om te geloven dat dit een vlucht van zijn verbeelding was. Zijn andere belangrijkste geschriften waren 'Memoirs of Extraordinary Painters' (1780), een satirisch werk; en brieven uit Italië met schetsen van Spanje en Portugal (1834), vol briljante beschrijvingen van scènes en manieren. In 1793 bezocht hij Portugal, waar hij zich een tijdje vestigde. De bekendheid van Beckford berust echter evenzeer op zijn excentrieke extravaganties als bouwer en verzamelaar als op zijn literaire inspanningen. Bij het uitvoeren van zijn gebouwen slaagde hij erin zijn fortuin te verdrijven, dat door zijn tijdgenoten werd geschat op een inkomen van £ 100.000 per jaar. Het verlies van een van zijn Jamaicaanse suikerplantages aan James Beckford Wildman was bijzonder kostbaar. Slechts £ 80.000 van zijn kapitaal bleef over bij zijn dood. Overleden in Lansdown Hill, een landgoed bij Bath.