Jacques Cazotte

Geboren te Dijon. Was een Frans schrijver, filosoof, illuminist en Martinist. Hij werd opgeleid door de jezuïeten. Cazotte werkte vervolgens voor het Franse ministerie van Marine en op 27-jarige leeftijd kreeg hij een openbaar kantoor in Martinique. Pas bij zijn terugkeer naar Parijs in 1760 met de rang van commissaris-generaal maakte hij zijn publieke debuut als auteur. Zijn eerste pogingen, een schijnromantiek en een grof lied, verwierven zoveel populariteit, zowel in het Hof als onder de mensen, dat hij werd aangemoedigd om iets ambitieuzers te proberen. Hij produceerde dienovereenkomstig zijn romance, 'Les Prouesses inimitables d'Ollivier, markies d'Edesse'. Cazotte schreef een aantal fantastische oosterse verhalen, zoals het sprookje voor zijn kinderen 'La patte du chat' (1741) en de humoristische 'Mille et une fadaises, Contes a dormir debout'
(1742). Zijn eerste succes was met een "gedicht" in twaalf canto's, en in proza ​​vermengd met vers, getiteld 'Ollivier' (2 delen, 1762), gevolgd in 1771 door een andere romance, de 'Lord Impromptu'. Maar het meest populaire van zijn werken was 'Le Diable amoureux' 1772), een fantastisch verhaal waarin de held de duivel opvoedt. De waarde van het verhaal ligt in de schilderachtige omgeving en de vaardigheid waarmee de details worden uitgevoerd. Bijgestaan ​​door de Syrische priester Dom Denis Chavis vertaalde Cazotte Arabische legenden in het Frans voor de sprookjescollectie 'Le Cabinet des fées' (1788-1790). Cazotte bezat extreme faciliteit waarvan hij zou zeggen dat hij een zevende canto van Voltaire 's 'Guerre civile de Genève' in één nacht had weggegooid. Circa 1775 omhelsdhij e het credo van de Illuminati en verklaarde zich bezeten van de kracht van profetie. Het was op deze gebeurtenis dat Jean-François de la Harpe zijn beroemde 'Jeu d'esprit' baseerde, waarin hij Cazotte voorstelt als de meest minieme gebeurtenissen van de Franse revolutie. Tegen het einde van zijn leven werd Cazotte een volgeling van de Martinistische mystiek van Martinez de Pasqually , en werd een "mystieke monarchist ". Bij de ontdekking van enkele van zijn contrarevolutionaire brieven in augustus 1792 werd Cazotte gearresteerd. Hij ontsnapte een tijdje door de inspanningen van zijn dochter, Overleden te Parijs door executie door de Guillotine. Een volledige editie van zijn werk werd gepubliceerd als de 'Ouvres badines et morales, historiques et philosophiques de Jacques Cazotte' (4 delen, 1816-1817), hoewel tijdens zijn leven meer dan één verzameling verscheen. Het werk van Cazotte was van invloed op latere fantasieschrijvers zoals ETA Hoffmann, Charles Nodier, Gérard de Nerval en Théophile Gautier.