Jannie van de Luijtgaarden

Geboren te Den Haag. Zij is van beroep maatschappelijk werker. In 1989 begon zij met het maken van keramiekbeelden over harde emoties uit de kindertijd die zij probeerde om te zetten in zachtheid, bescherming, verbondenheid en een gevoel van vrijheid. Deze beelden met gedichten zijn in 2006 gebundeld in de gedichten/beeldenbundel; ‘Geluidloos verbreek ik de stilte’. De beelden die zij maakt zijn van keramiek, brons, beton en speksteen. De vormgeving is abstract en figuratief. Vanaf 1997 tot 2001 heeft haar ontwikkeling in de beeldende kunst een belangrijke impuls gekregen door het volgen van cursussen op het gebied van keramiek, brons en beton. Hierna heeft zij twee jaar lang teken en schilderlessen gevolgd op het CKC in Zoetermeer en de kunstacademie in Den Haag. In 2007 ontdekt ze de gedichten van C. Buddingh’, ‘de gorgelrijmen’. Deze sloten naadloos aan bij het maken van de eerder gemaakte mensdieren. Uit deze gedichten van Buddingh` ontstonden twaalf Gorgelporgels. Door het plezier wat ze hierin heeft gaat ze op dit thema door en maakt daarbij ook haar eigen gedichten. Omdat zij veel van tuinieren houdt zijn het maken van grote bloemen ook een onderwerp van inspiratie. Sinds 2010 is zij begonnen met schilderen, waar verschillende bloemen en dieren nu op het platte vlak tot uitdrukking komen. In haar stadstuin houdt zij een paar keer per jaar op bescheiden schaal weer een beeldentuin.