Jacobus van Looy

Geboren te Haarlem. Was een Nederlands Prozaschrijver en dichter, Zoon van een timmerman/aannemer. Na een tamelijk trieste jeugd in het Haarlemse Burgerweeshuis en een opleiding tot letterzetter en huis- en rijtuigschilder, werd hij in de gelegenheid gesteld tekenonderricht te volgen, eerst aan de avondschool, dan aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam (leerling van A. Allebé). De Prix de Rome die hem in 1884 te beurt viel, stelde hem in staat te reizen, vooral in zuidelijke landen (Italië, Parijs, Spanje, Tanger, Marokko), waar hij inspiratie opdeed. In Amsterdam huwde hij in 1892 met Titia van Gelder (1860-1940), telg uit het Zaanse geslacht van papiermakers, waarna het paar zich vestigde in Soest. Daar leefde het stel teruggetrokken. In 1913 verhuisden ze weer naar Haarlem, waar ze hun verdere leven bleven wonen. Overleden te Haarlem