David Irvine Masson

Geboren te Edinburgh. Was een Britse sciencefictionschrijver en bibliothecaris. Hij kwam uit een vooraanstaande familie van academici en denkers. Zijn vader, Sir Irvine Masson, was hoogleraar scheikunde in Durham en vice-kanselier in Sheffield , zijn grootvader, Sir David O. Masson , emigreerde naar Australië en werd hoogleraar scheikunde in Melbourne, terwijl zijn overgrootvader David M. Masson was Hoogleraar Engelse literatuur in Edinburgh, schreef een biografie van John Milton en was een vriend van Thomas Carlyle en John Stuart Mill. Het was daarom geen grote verrassing toen Masson zelf een carrière in het hoger onderwijs begon. Na zijn afstuderen aan het Merton College in Oxford , met een diploma in Engelse taal en literatuur, trad hij in 1938 aan als assistent-bibliothecaris aan de Universiteit van Leeds. Met uitzondering van een stint in het Royal Army Medical Corps tijdens de Tweede Wereldoorlog van 1940-46, bleef Masson een bibliothecaris voor de rest van zijn werkzame leven. Na zijn demobilisatie nam hij de rol op van curator van speciale collecties in Liverpool en trouwde met zijn vrouw, Olive Newton, in 1950 voordat hij in 1956 terugkeerde naar Leeds om curator te worden van de Brotherton-collectie, een verzameling van (meestal) Engelse literatuur, waaronder veel zeldzame boeken en manuscripten na zijn dood in 1930 aan Lord door Lord Brotherton van Wakefield. Het was tijdens zijn 23 jaar bij Leeds dat hij zijn meest bekende korte verhalen schreef. 'Traveller's Rest', gepubliceerd in 1965 in het tijdschrift New Worlds , introduceerde Masson bij zijn publiek; een onderzoek naar de nutteloosheid van oorlog gericht op de perceptie van een soldaat over de realiteit in een gevecht, misschien beïnvloed door zijn eigen ervaringen twintig jaar eerder. Er volgden nog zes verhalen, waaronder 'A Two-Timer', het verhaal van de afkeer van een 17e-eeuwse man in de moderne, 20e-eeuwse wereld waarin hij zich bevindt, voordat Masson zijn relatie met New Worlds beëindigde. Deze zeven verhalen werden verzameld als 'The Caltraps of Time' in 1968. Na 1968 volgden nog slechts drie korte verhalen. Deze werden opgenomen in de 2003-uitgave van 'Caltraps' .... Masson schreef ook verschillende artikelen over de functies en effecten van fonetische geluidspatronen in poëzie tussen 1951 en 1991. Masson ging in 1979 met pensioen, maar bleef met zijn vrouw in de stad Leeds wonen. Het echtpaar had een dochter en drie kleinkinderen. Overleden te Leeds.