Georges Adé

Geboren in Antwerpen. Belgisch romanist, dichter en prozaschrijver, radio- en tv-criticus. Hij schreef aanvankelijk onder het pseudoniem Laurent Veydt. Georges Adé promoveerde in de Romaanse filologie aan de Sorbonne en keerde terug naar zijn geboortestad. Beïnvloed door de nouveau roman die toen furore maakte, en in de gloriejaren van de alternatieve vormen van schrijven, werd het eerste boek van Adé, Het lichamelijk onderscheid, een contestatie van de conventies die heersten binnen de Nederlandstalige en in de eerste plaats de zogenaamde 'Vlaamse vertelkunst'. Zijn volgende twee boeken lagen in dezelfde lijn. Vanaf 1971 richtte hij zich vooral op zijn wetenschappelijk werk en publiceerde studies over semiotiek en linguïstiek, met als inspiratoren Roman Jakobson en Claude Lévi-Strauss. In 1977 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool in Antwerpen. Zijn eerste roman, die in 1977 verscheen, De grote boodschap, was een montage drie teksttypes in verschillende stijlen en registers, waaronder zich een vertaling bevond van de Bacchanten van Euripides. Het geheel had als opzet een bacchantische bevrijdingsroes uit te beelden. Adé was redacteur van het Nieuw Vlaams Tijdschrift en na de verdwijning van dit tijdschrift van Diogenes. Hij was lid van de Antwerpse groep Pink Poets. Hij was een veel gevraagd interviewer en boekbespreker en schreef tal van journalistieke bijdragen. Zijn kennis van de Franse letterkunde bracht mee dat hij Marguerite Yourcenar en Eugène Ionesco interviewde. Ook maakte hij vertalingen van Franse toneelschrijvers. Overleden te Edegem aan de gevolgen van nierkanker.