Carl Storch

Geboren te Boedapest. Zijn vader was directeur van een olieraffinaderij. Omstreeks 1880 bezocht Carl Storch in München de schildersschool van Anton Azbé, destijds een beroemd kunstschilder. Hierna volgde hij lessen aan de Akademie der Bildende Künste in München. Van 1903 tot 1928 was hij vaste medewerker van het satirische weekblad Blätter dat in Duitsland verscheen maar ook verspreid werd in Oostenrijk, Hongarije, Zwitserland en Tsjechoslowakije. In de vele tekeningen die Storch voor Fliegende Blätter maakte dreef hij op mild-ironische wijze de spot met zaken die destijds actueel waren, zoals woningnood, voetbalsport en auto's. Hij illustreerde ook veel boeken, waaronder Märchen von unheimlichen Leuten (1926), een uitgave met sprookjes van Grimm. Hij was een vroom katholiek, die voor zijn broodwinning ook ‘Krippen’, kerststalletjes maakte. In 1906 vestigde Storch zich in het Oostenrijkse Salzburg. De verhalen over Puckchen en Muckchen werden vanaf 1906 gepubliceerd in het maandblad Seraphischer Kinderfreund van de vereniging Seraphisches Liebeswerk, een organisatie die zich inzette voor de verzorging van verwaarloosde katholieke (wees)kinderen. Omstreeks 1925 kreeg frater Franciscus van de Congregatie der Fraters van Tilburg een exemplaar in handen van Seraphischer Kinderfreund. Hij raakte op slag verrukt van Puckchen en Muckchen. En daarmee begon in Nederland de zegetocht van Puk en Muk. Onder het pseudoniem Frans Fransen schreef frater Franciscus dertien verhalen over Puk en Muk die geïllustreerd werden door Carl Storch. Talloze katholieke jongens en meisjes zijn in de jaren vijftig met dit brave kabouterduo grootgebracht. De totale oplage van de boekjes over Puk en Muk bedroeg in Nederland meer dan anderhalf miljoen. Vanaf 1972 verschenen bewerkingen van Tim Safary. Begin jaren tachtig bewerkte Jos Haens de verhalen van Frans Fransen. Hij schreef ook nieuwe verhalen over Puk en Muk, waarbij hij zich liet inspireren door de oorspronkelijke uitgaven van Carl Storch. De hoogtijdagen van het kabouterduo waren toen echter al lang voorbij. Carl Storch bleef tot op hoge leeftijd tekenen. De laatste jaren van zijn leven was hij blind. Overleden te Salzburg.