Marjorie Bowen

Geboren te Hailing Island, Hampshire. Was een Britse auteur die historische romans schreef, bovennatuurlijke horrorverhalen, populaire geschiedenis en biografie. Ze had een moeilijke jeugd; haar alcoholische vader verliet het gezin al op jonge leeftijd en werd uiteindelijk dood aangetroffen in een straat in Londen. Zij en haar zus groeiden op in armoede met een minder dan aanhankelijke moeder. Bowen studeerde aan de Slade School of Fine Art en later in Parijs. Haar eerste roman, de gewelddadige geschiedenis 'The Viper of Milan' (geschreven toen ze 16 was) werd afgewezen door verschillende uitgevers, die het ongepast vonden voor een jonge vrouw om zo'n roman te hebben geschreven. Het werd uiteindelijk een bestseller als het uiteindelijk werd gepubliceerd. Hierna was de vruchtbare geschriften van Bowen de belangrijkste financiële steun voor haar familie. Ze was twee keer getrouwd: eerst, van 1912 tot 1916, met een Siciliaan , Zefferino Emilio Constanza, die stierf aan tuberculose, en vervolgens aan Arthur L. Long. Bowen had vier kinderen; een zoon en een dochter (die op jonge leeftijd stierf) met Costanza en twee zonen met Long. In 1938 was Bowen een van de ondertekenaars van een petitie georganiseerd door de Nationale Vredesraad , waarin hij opriep tot een internationale vredesconferentie in een poging de oorlog in Europa te voorkomen. In een interview voor Twentieth Century-auteurs noemde ze haar hobby's als "schilderen, handwerken en lezen". Overleden te Londen na ernstige hersenschudding als gevolg van een val in haar slaapkamer.