Lee Correy

Geboren te Philadelphia, Pennsylvania. Was een van de grondleggers van modelbouwraketten, een schrijver van wetenschap en technologie en (als Lee Correy) een sciencefictionauteur. Stine groeide op in Colorado Springs en studeerde aan het New Mexico Military Institute en Colorado College in Colorado Springs, met als hoofdvak natuurkunde. Na zijn afstuderen ging hij werken bij White Sands Proving Grounds, eerst als burgerwetenschapper en vervolgens, van 1955 tot 1957, bij de US Naval Ordnance Missile Test Facility als hoofd van de Range Operations Division. Stine en zijn vrouw Barbara waren vrienden van auteur Robert A. Heinlein, die hun huwelijk sponsorde, aangezien Harry's ouders dood waren en Barbara's moeder te ziek om te reizen. Verschillende boeken van Heinlein zijn gewijd aan een of beide, met name 'Have Space Suit - Will Travel'. Stine schreef sciencefiction onder het pseudoniem "Lee Correy" in het midden van de jaren vijftig en onder zijn eigen naam in de jaren tachtig en negentig, en schreef ook wetenschappelijke artikelen voor Popular Mechanics. Na White Sands werkte Stine bij verschillende andere lucht- en ruimtevaartbedrijven en kwam uiteindelijk bij Martin terecht die aan het Titan-project werkte. Deze baan was van korte duur: hij werd abrupt ontslagen in 1957 toen United Press hem belde voor een reactie op de lancering van Sputnik 1, en hij herhaalde voor hen een passage uit zijn zojuist gepubliceerde boek 'Earth Satellites and the Race for Space Superiority', waarin hij schreef: 'Voor de eerste keer sinds het begin van de geschiedenis zal de aarde meer dan één maan hebben. Dit zal binnen de komende maanden gebeuren - of het kan al zijn gebeurd, zelfs op het moment dat je dit lezen." De volgende dag kreeg hij te horen dat hij zijn bureau moest opruimen. In zijn dagen in White Sands had hij vragen van jonge mensen over raketten behandeld en begin 1957 schreef hij een artikel voor Mechanics Illustrated over raketveiligheid. Kort daarna ontving hij een brief van Orville Carlisle, die was begonnen met het maken van kleine modellen en, nog belangrijker, vervangbare vaste brandstofmotoren om ze aan te drijven. Stine was onder de indruk van de monsters die Carlisle hem had gestuurd, en schreef er een omslagartikel over voor het oktobernummer van MI. Na het afvuren van Martin nam hij contact op met Carlisle en de twee vormden Model Missiles Inc., de eerste fabrikant van modelraketten en hun motoren. Stine richtte ook de National Association of Rocketry op(aanvankelijk de Model Missile Association genoemd) en schreef de veiligheidscode die het middelpunt werd; hij diende als president tot eind jaren zestig. MMI was van korte duur, omdat ze niet voorbereid waren op het niveau van de zaken die ze aantrokken en vanwege een aantal slechte zakelijke beslissingen. Problemen met de productie van de vroege motoren zorgde ervoor dat ze op zoek gaan naar Vernon Estes, die in de zomer van1958 naar hem toekwam. Estes en de bouw van "Mabel", de eerste-motor de productie machine tot hen kwam, was de basis van zijn succes en zette Estes Industrieën met een dominante positie in de hobby die ze nooit meer zou opgeven. Stine bleef werken om de hobby populair te maken en schreef in 1965 het 'Handbook of Model Rocketry', dat in de loop der jaren zeven edities doorging. Hij keerde terug naar de lucht- en ruimtevaartindustrie en bleef onder zijn pseudoniem schrijven, waaronder een Star Trek- roman genaamd 'The Abode of Life' en de originele roman 'Shuttle Down'. Onder zijn eigen naam was hij regelmatig science-fact columnist voor Astounding en zijn latere opvolger Analog, waar zijn intrigerende artikelen in staat waren om twee generaties beginnende wetenschappers, sociale denkers en filmkunstenaars te beïnvloeden. Hij was adviseur van CBS-televisienieuws tijdens het Apollo-programma, samen met Lindy Davis, Charles Friedlander en Richard C. Hoagland . Stine adviseerde zo nu en dan Rick Sternbach en Mike Okuda bij hun werk voor 'Star Trek: the Next Generation' als technische artiesten en adviseurs, en werd voor die hulp gecrediteerd in Star Trek: The Next Generation Technical Manual . Het personage met de naam "Harry Stein" in de roman 'Stardance' (door Spider Robinson en Jeanne Robinson ) is een eerbetoon aan Stine. Overleden te Phoenix, Arizona aan een schijnbare beroerte.