Simone den Heeten

Geboren te leiden, Zuid-Holland. Simone Bodine Mathilde den Heeten is een Nederlandse schrijfster van kinderboeken. Ze schreef onder haar pseudoniem Simone Schell. Ze groeide op in een groot gezin: ze was de vijfde van zeven kinderen. Ze spijbelde veel, en ging op haar zestiende van de middelbare school af. Ze werkte als au pair in Engeland en Frankrijk. Terug in Nederland volgde ze verschillende opleidingen (verpleegkunde, toneel, cultuurpedagogiek) maar geen van deze opleidingen maakte ze af. Ze was opgelucht toen ze in 1965, met de ingenieur Karel Schell trouwde, toen hoefde ze niets meer te worden. Ze kreeg twee dochters en een zoon en haar man stimuleerde haar om de dingen die ze altijd al schreef ook af te maken. In 1973 debuteerde ze met Juffrouw Jonathan, een komisch relaas van een groepje karikaturale ouderen die een actiecomité vormen om hun "ontspanningsgebouw" te redden. In 1975 ontving ze een Gouden Griffel voor De nacht van de heksenketelkandij, een geëngageerd avonturenverhaal, en in 1980 voor Zeezicht. De noodzaak een eigen plek te veroveren is een telkens terugkerend thema in haar werk, dat zich kleurt naar tijdsgewricht. Vanaf 1980 volgde een reeks sprookjesachtige verhalen waarin fantasie en dromen de boventoon voeren: onder andere De nachtkinderen en Tocht naar Toerpa. Emilie, een dagboek over een geheime liefde, vormde de opmaat voor een serie historische romans die in de negentiende eeuw spelen. In 1986 hield ze op met kinderboeken schrijven, ging materiaal verzamelen voor historische romans voor volwassenen, maar ze ging zes jaar later toch weer kinderboeken schrijven. Haar historische jeugdromans werden unaniem lovend ontvangen; twee ervan zijn bekroond met een Zilveren Griffel. Simone Schell vertaalde (vooral prentenboeken) uit het Engels. Een aantal van haar eigen boeken is vertaald in het Duits.