De verre AardeArthur C. Clarke

Wanneer de geleerden in de 21e eeuw ontdekken dat de zon op weg is een nova te worden en het lot van de aarde bezegeld is, lijkt de ondergang van de mensheid definitief. Maar terwijl de aardse cultuur in haar laatste fase is en de wereldbevolking elke generatie afneemt in aantal, begint de uittocht naar de sterren. Een van de eerste schepen komt terecht op de waterplaneet Thalassa, en daar ontstaat een kolonie die in vredige democratie tot bloei komt. Een vulkaanuitbarsting berooft de nederzetting van haar contact met de moederplaneet en de geschiedenis van Thalassa lijkt ingeslapen, tot er na eeuwen aan de hemel een schip verschijnt. De Magellan is het laatste sterrenschip; de bemanning heeft uit de verte de verbranding van de aarde, in 3620, kunnen aanschouwen. Zij zijn onderweg naar de planeet Sagan 2, maar voor bepaalde voorzieningen moeten ze twee jaar op Thalassa verblijven. Er is een goede verstandhouding tussen de kolonie en de scheepsbemanning; onvermijdelijk komt bij sommige schepelingen het verlangen op, zich blijvend in de vreedzame Lassaanse samenleving te vestigen...