(Data import; tblTitels - page-props) |
(Data import; tblTitels - main-props) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | + | Met bedachtzame greep zijn hier een aantal verhalen uit het werk van Belcampo bijeengebracht. Het schijnt haast overbodig, dit proza, dat zijn weg vindt naar het publiek al lang gevonden heeft, nog aan te bevelen, ware het niet dat er elk jaar weer een nieuwe jaargang publiek geboren wordt en dat er binnen het Nederlandse taalgebied nog steeds een groot aantal mensen leven die er onbekend mee zijn, mensen dus die niet beseffen, wat zij daardoor in het leven tekort komen. Laten we nu eens, voor een ogenblik maar, het werk van Belcampo plaatsen in het middelpunt van de Nederlandse literatuur. Daaromheen kan men zich ons volk dan denken gegroepeerd in concentrische cirkels, kortom het beeld van Saturnus met zijn ringen. De binnenste ring wordt gevormd door hen die het hele oeuvre van buiten kennen, bij wie elk woord van Belcampo is ingeslagen als de steenbeitel van een steenhouwer in een rotsblok. De tweede ring zijn zij die het hele werk hebben gelezen maar die niet zoals de eerste groep, de elitegroep om hem zo maar te noemen, er te pas en te onpas uit citeren, dat misschien niet kunnen maar ook niet willen. De derde ring omvat allen die wel met een deel van het werk hebben kennisgemaakt maar die, hetzij door drukte, ziekte, dood of mogelijk wel psychische factoren, in het verder lezen zijn gestuit. Dáárbuiten liggen zij voor wie de naam Belcampo geen onbekende maar ook geen bekende klank is, ongeveer als de naam van een stad waar men nog nooit is geweest. En daar nog buiten kromt zich de grootste ring, niet alleen omdat hij de buitenste is maar ook omdat hij verreweg de breedste is, de ring voor hen wie geen literatuur en dus ook geen Belcampo bestaat, de alitterabeten. Het zou zin hebben, als we het beeld nog even mogen vasthouden, om boven de laatste twee ringen vliegtuigjes te laten rondcirkelen met fladderdoeken: Lees Belcampo en vergeet! En met gulle hand strooibiljetten uit te werpen met daarop: Lees Belcampo! Laat u niet afschrikken door het gekke in hem. Het knippen van uw nagels, het snuiten van uw neus is veel gekker dan alles wat hij bij elkaar fantaseerde. Leer dit inzicht in zijn werken. | |
Huidige versie van 25 dec 2021 om 10:48
Met bedachtzame greep zijn hier een aantal verhalen uit het werk van Belcampo bijeengebracht. Het schijnt haast overbodig, dit proza, dat zijn weg vindt naar het publiek al lang gevonden heeft, nog aan te bevelen, ware het niet dat er elk jaar weer een nieuwe jaargang publiek geboren wordt en dat er binnen het Nederlandse taalgebied nog steeds een groot aantal mensen leven die er onbekend mee zijn, mensen dus die niet beseffen, wat zij daardoor in het leven tekort komen. Laten we nu eens, voor een ogenblik maar, het werk van Belcampo plaatsen in het middelpunt van de Nederlandse literatuur. Daaromheen kan men zich ons volk dan denken gegroepeerd in concentrische cirkels, kortom het beeld van Saturnus met zijn ringen. De binnenste ring wordt gevormd door hen die het hele oeuvre van buiten kennen, bij wie elk woord van Belcampo is ingeslagen als de steenbeitel van een steenhouwer in een rotsblok. De tweede ring zijn zij die het hele werk hebben gelezen maar die niet zoals de eerste groep, de elitegroep om hem zo maar te noemen, er te pas en te onpas uit citeren, dat misschien niet kunnen maar ook niet willen. De derde ring omvat allen die wel met een deel van het werk hebben kennisgemaakt maar die, hetzij door drukte, ziekte, dood of mogelijk wel psychische factoren, in het verder lezen zijn gestuit. Dáárbuiten liggen zij voor wie de naam Belcampo geen onbekende maar ook geen bekende klank is, ongeveer als de naam van een stad waar men nog nooit is geweest. En daar nog buiten kromt zich de grootste ring, niet alleen omdat hij de buitenste is maar ook omdat hij verreweg de breedste is, de ring voor hen wie geen literatuur en dus ook geen Belcampo bestaat, de alitterabeten. Het zou zin hebben, als we het beeld nog even mogen vasthouden, om boven de laatste twee ringen vliegtuigjes te laten rondcirkelen met fladderdoeken: Lees Belcampo en vergeet! En met gulle hand strooibiljetten uit te werpen met daarop: Lees Belcampo! Laat u niet afschrikken door het gekke in hem. Het knippen van uw nagels, het snuiten van uw neus is veel gekker dan alles wat hij bij elkaar fantaseerde. Leer dit inzicht in zijn werken.