|
|
| Regel 1: |
Regel 1: |
| − | Deze sciencefiction roman speelt ten tijde van de heerschappij der honden. Het menselijk ras is sinds eeuwen uitgestorven en alleen in een paar in onbruik geraakte gezegdes komt het woord mens nog voor. Eén hond herinnert zich het verhaal dat men eens vertelde: hoe de mens langzamerhand geestelijk en lichamelijk achteruit ging en steeds minder geschikt werd om het heersende ras op aarde te zijn. Hun steden raakten leeg en verlaten doordat iedereen op het land ging wonen, daar men niet langer in groepsverband wilde leven. Uiteindelijk stierven ze geheel uit en kwam de heerschappij over het leven op aarde in handen van de honden. Begrippen als oorlog en vrede waren verouderd en verdwenen uit de woordenboeken. Simak beschrijft dit alles zo natuurlijk alsof een hondenheerschappij het meest logische op aarde zou zijn, en na lezing van dit boek is men geneigd te zeggen: waarom niet?
| + | |
