Persoon/3771141

Geboren te Roseburg, Oregon. Travis John Klune is een Amerikaanse auteur van Fantasy en romantische fictie met homo- en LGBTQ+-personages.

Hij was acht jaar oud toen hij voor het eerst fictie begon te schrijven. Zijn jonge werk in poëzie en korte verhalen was de eerste die werd gepubliceerd.  Klune's schrijfinvloeden omvatten Stephen King, Wilson Rawls, Patricia Nell Warren, Robert McCammon en Terry Pratchett. Klune is open geweest over zijn geleefde ervaringen met aseksualiteit , queerness en neurodiversiteit , en hoe deze zijn schrijven beïnvloeden. De historische afwezigheid van deze gemeenschappen in fictie heeft keuzes in de karakterontwikkeling van Klune gemotiveerd.

In 2013 stelde Klune voor om Eric Arvin te schrijven op de GayRomLit-conferentie in Atlanta, Georgia. De twee hadden elkaar een jaar eerder voor het eerst persoonlijk ontmoet op de GayRomLit-conferentie van 2012 in Albuquerque, New Mexico. Arvin doorstond vele jaren van gezondheidsproblemen en stierf op 12 december 2016.

Klune's liefde voor schrijven begon als kind in de jaren tachtig, waar hij fanfictie zou schrijven over zijn favoriete actie-avonturenvideogame Metroid. Later in zijn jeugd begon hij originele verhalen te schrijven. Zijn leraren moedigden zijn werk altijd aan en zeiden dat ze ernaar uitkeken om zijn schrijven ooit in de boekhandel te zien.

Klune's eerste boek, Bear, Otter and the Kid, werd in 2011 gepubliceerd. Vanwege de prevalentie van pseudoniemen in romantische M/M-fictie, schreef hij onder het pseudoniem TJ Klune.  Zijn motivatie voor dit eerste boek kwam voort uit een besef van de arme, vaak aanstootgevende stereotypen van queer-personages in verhalen. Hij wilde in staat zijn een roman te schrijven die een nauwkeurige weergave had van homoseksuele relaties, die niet stereotiep waren, maar in plaats daarvan als herkenbaar en positief werden gezien. Amazon noemde Bear, Otter and the Kid een van de beste LGBTQ+ -boeken van 2011. In 2013 schreef hij een magisch-realistische roman, Into This River I Drown, terwijl hij de dood van zijn vader verwerkte. Het is een bovennatuurlijk verhaal over verdriet en liefde in een klein stadje en won in 2014 de Lambda Literary Award voor de beste homoromantiek.

Andere romans van Klune zijn onder meer de vreemde weerwolvenreeks Green Creek, de vreemde superheldenreeks The Extraordinaries, de eigentijdse roman How to be a Normal Person en de komische Fantasyreeks Tales from Verania. The House in the Cerulean Sea, Klune's eerste op zichzelf staande roman, werd gedeeltelijk geïnspireerd door de Sixties Scoop, waar de Canadese regering inheemse kinderen uit hun huizen verwijderde en hen plaatste bij niet-verwante blanke gezinnen uit de middenklasse. Toen Klune de overeenkomsten zag van dit evenement in het huidige zuiden van de Verenigde Staten, voelde hij de behoefte om een ​​verhaal te schrijven waarin de verschillen tussen kinderen worden gevierd en om de positieve effecten te laten zien van het geven van een veilige en ondersteunende plek aan kinderen om zichzelf te zijn. Het boek gaat over een man genaamd Linus Baker die naar Marsyas Island reist als vertegenwoordiger van de afdeling die verantwoordelijk is voor Magische Jeugd. Het eiland is de thuisbasis van zes magische kinderen, waaronder Lucifer aka "Lucy" - de zoon van de duivel. Zijn Fantasy roman The House in the Cerulean Sea is een New York Times-bestseller en winnaar van de Alex en Mythopoeic Awards 2021. Klune heeft gesproken over hoe zijn aseksualiteit zijn schrijven beïnvloedt. Zijn roman Into This River I Drown won in 2014 de Lambda Literary Award voor Best Gay Romance.