Persoon/8460310

Geboren in Denemarken. H.S. Norup is een Deense schrijver. Haar voornaam is Helle [ˈhɛlə], waarvan maar weinig mensen buiten Denemarken weten hoe ze die moeten uitspreken. De S. staat voor Sidelmann, wat een tweede naam is. Ze is opgegroeid op een golfbaan in Denemarken. Letterlijk! De driving range lag aan de andere kant van onze tuinheg. Ze begon met golfen met haar vader toen ik twee jaar oud was, ze leerde skiën (langlaufen) op de golfbaan en het was hun speeltuin als de golfers 's avonds naar huis waren. Helle was ook scout, dus ze bracht veel tijd buiten door. Als ze niet buiten rondrende, had ze een boek in haar handen. Ze las tijdens het eten, tandenpoetsen, naar huis lopend van school, 's avonds onder de dekens met een zaklamp en op schommels zittend. Ze geef haar moeder de eer. Zij was lerares Engels en een fulltime lezer. Vanaf jonge leeftijd gaf ze haar sprookjes en gaf ze haar liefde voor boeken door aan haar. Dagdroomde over feeën of goede heksen of magische tapijten die uit het niets verschenen. (De magische tapijten doken meestal op als Ze van school naar huis liep en het regende.) Ze stelde zich voor dat ze deuren naar andere werelden opende en daarin verdween. Er gebeurde nooit iets. Niet echt. Maar ze ontdekte dat ze in de boeken kon blijven, de verhalen kon voortzetten en toekomstbeelden kon bedenken voor de personages die ze leuk vond of zelfs haar eigen verhalen kon verzinnen. Ze bleef dagdromen en dingen fantaseren toen ze opgroeide, maar ze schreef nooit iets op en ze dacht nooit dat het een mogelijkheid was om auteur te worden.

Op de universiteit heeft ze een masterdiploma in economie en bedrijfskunde gehaald. Daarna heeft ze een carrière gehad, waarbij ze in corporate marketingstrategie en communicatie werkte. Haar banen waren interessant en gaven haar de kans om te reizen en in het buitenland te werken (en later ook de banen van haar man). Ze heeft in het Verenigd Koninkrijk (Milton Keynes en Londen), de VS (New Jersey en Georgia), Oostenrijk, Singapore en Zwitserland gewoond. Daar woont ze nu met haar man en twee tienerzonen. Daar schrijft ze verhalen die zijn geïnspireerd door haar reizen, die zich afspelen in het grensgebied tussen de echte en de denkbeeldige wereld.

Ze begon met het schrijven van verhalen toen haar kinderen nog vrij jong waren, maar jarenlang kwam ze nooit verder dan hoofdstuk drie. In 2010 kwam ze eindelijk aan het einde van een eerste versie van een roman voor de middenbouw. ​​De volgende vier jaar heeft ze besteed aan het herschrijven en bewerken van die roman, terwijl ze het vak van schrijven leerde via boeken, workshops en schrijfgroepen. In 2016 legde ze haar roman voor mijn schrijfopleiding opzij en schreef ze een verhaal over een skiër en een barbegazi. Dat verhaal, The Missing Barbegazie, werd in 2018 uitgegeven door Pushkin Press en in 2019 door Jolly Fish Press in de VS.

Als ze niet aan het schrijven of lezen is, brengt ze haar tijd buiten door met skiën, wandelen, zwemmen of foto's maken.