(Data import; schrijvers - page-props) |
(Data import; schrijvers - main-props) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
− | + | Geboren te Boyl, gemeente Weststellingwerf, Friesland. De naam van zijn geboortedorp verwerkte hij in het pseudoniem Jaap van Boyl. Na zijn opleiding tot onderwijzer werkte Van der Klei vanaf juni 1897 op verschillende lagere scholen, onder meer in Hengelo en op Vlieland. In 1900 behaalde hij de hoofdakte. Twee jaar later werd hij benoemd als hoofd van een school in Paesens, Friesland. Van 1906 tot 1917 oefende hij deze functie uit in het Friese Oosterwolde. Daarna vertrok hij naar Amsterdam, waar hij op 1 januari 1918 hoofd werd van de Lindenschool. In 1934 werd hij afgekeurd en ging hij met vervroegd pensioen. Van der Klei debuteerde als schrijver van jeugdboeken in 1910 met 'Dubbel Twee'. Dit boek werd later in twee delen opgenomen in de leesserie Licht en Leven. Zijn eerste jongensboek, 'Veendorper jongens', verscheen in 1912 in de destijds bekende serie De Nieuwe Bibliotheek voor de Jeugd (vanaf 1918 Stamperius-Bibliotheek). Van der Klei was een echte verhalenverteller, hij publiceerde tal van korte verhalen, sprookjes en sagen. Een aantal van deze verhalen werd door hem verzameld in 'Het vertelselboek' (1926), dat uit twee delen bestaat. Na de Tweede Wereldoorlog publiceerde hij nog slechts één jeugdboek: 'De vlammende ogen van Manabozo' (1947). Wel verschenen tot in de jaren zestig veel herdrukken van zijn schoolboekjes. Na zijn pensionering verhuisde Van der Klei naar Apeldoorn. Overleden te Apeldoorn. |
Versie van 24 dec 2021 18:46
Geboren te Boyl, gemeente Weststellingwerf, Friesland. De naam van zijn geboortedorp verwerkte hij in het pseudoniem Jaap van Boyl. Na zijn opleiding tot onderwijzer werkte Van der Klei vanaf juni 1897 op verschillende lagere scholen, onder meer in Hengelo en op Vlieland. In 1900 behaalde hij de hoofdakte. Twee jaar later werd hij benoemd als hoofd van een school in Paesens, Friesland. Van 1906 tot 1917 oefende hij deze functie uit in het Friese Oosterwolde. Daarna vertrok hij naar Amsterdam, waar hij op 1 januari 1918 hoofd werd van de Lindenschool. In 1934 werd hij afgekeurd en ging hij met vervroegd pensioen. Van der Klei debuteerde als schrijver van jeugdboeken in 1910 met 'Dubbel Twee'. Dit boek werd later in twee delen opgenomen in de leesserie Licht en Leven. Zijn eerste jongensboek, 'Veendorper jongens', verscheen in 1912 in de destijds bekende serie De Nieuwe Bibliotheek voor de Jeugd (vanaf 1918 Stamperius-Bibliotheek). Van der Klei was een echte verhalenverteller, hij publiceerde tal van korte verhalen, sprookjes en sagen. Een aantal van deze verhalen werd door hem verzameld in 'Het vertelselboek' (1926), dat uit twee delen bestaat. Na de Tweede Wereldoorlog publiceerde hij nog slechts één jeugdboek: 'De vlammende ogen van Manabozo' (1947). Wel verschenen tot in de jaren zestig veel herdrukken van zijn schoolboekjes. Na zijn pensionering verhuisde Van der Klei naar Apeldoorn. Overleden te Apeldoorn.