Nico van Suchtelen

Geboren in Amsterdam. Was een Nederlands schrijver, dichter, vertaler en uitgever. Nico van Suchtelen was lid van het in de Nederlandse adel opgenomen geslacht van Suchtelen en de zoon van Ferdinand Antonius van Suchtelen (1851-1923), commies eerste klasse bij de Telegrafie, en diens eerste echtgenote Josina Paulina Adriana Beversen (1852-1895): hij had nog een broer en een zus en uit het tweede huwelijk van zijn vader nog twee halfzussen van wie er een op jonge leeftijd overleed. Op 26 maart 1902 trouwde hij met Carolina Jacoba van Hoogstraten (1876-1956), met wie hij twee dochters en drie zoons kreeg (onder wie de foto-journalist Waldo van Suchtelen). Hij scheidde van haar op 10 juni 1921. Vervolgens trouwde hij op 11 augustus 1921 met Catharina Elisabeth van der Werff (1884-1952), met wie hij twee zoons en een dochter kreeg.[1] Kleindochter Esther Blom schreef een biografie over hem. studeerde natuurwetenschappen (chemie), sociologie en economie te Amsterdam, later psychologie en filosofie in Zürich en promoveerde in Amsterdam in de staatswetenschappen (staatshuishoudkunde, is economie). Van Suchtelen werkte enige tijd in Van Eedens kolonie Walden. In 1913 directiesecretaris van de Wereldbibliotheek. Was een religieus humanist en overtuigd pacifist. Deed ook vertaalwerk. In 1999 publiceerde zijn kleindochter Esther Blom zijn biografie: De vlam van het menselijk denken. Nico van Suchtelen 1878-1949. Hoewel Van Suchtelen onder eigen naam publiceerde heeft hij zich ook wel bediend van het pseudoniem 'Theo van Berkel'. Overleden in Ermelo.