De branding van de zeeBert Vos

De opwinding in het dorp was bijzonder groot. De snelle, fluisterende stemmen hadden binnen de kortst mogelijk tijd alle uithoeken bereikt en nog geen kwartier later waren de mannen en vrouwen van het dorp samengestroomd op het kleine pleintje._x000D_ Bart had het gezien!_x000D_ Het hoofd van het dorp was een bedaagde, reeds grijzende man, die het grootste deel van de dag doorbracht in zijn schommelstoel voor het bordes van het vervallen gemeentehuis waar sinds mensenheugenis geen transactie van werkelijk belang meer had plaatsgevonden. Het dorpshoofd droomde van de bloeiende tijden van weleer. Wat er vandaag gebeurde kon hem eigenlijk weinig schelen. Toch kwam hij overeind toen hij het nieuws hoorde._x000D_ Hij bleef doodstil staan, met opgeheven hoofd. Zijn ogen half gesloten. Er lag een verbaasde, bijna ongelovige blik op zijn gezicht.