De Belofte is een SF-variant die het beste valt te omschrijven als spirituele fantasy. Recent ufologisch onderzoek bevestigt echter zoveel van de dichterlijke aannames van de auteur, dat deze kroniek over de ondergang van Atlantis (12.000 jaar geleden) op zijn minst een mystieke aansluiting op onze realiteit vindt. De Belofte duidt op een overeenkomst tussen het aardse Shir-volk en de Mengt, een ras van buitenaardse reuzen, maar ook op het eeuwig onvervulbare menselijke verlangen naar zekerheid. Hoofdpersoon Gaosar Ouran heeft een zwarte moeder en een hem aanvankelijk onbekende blanke vader. Met zijn halfbroer Tipo en hun metgezel, de zestenige reuzenman Karnk, raakt hij betrokken bij extreme intriges rond een elite van de Shir, tovenaars in het eilandenrijk van Tillant. Oeroude patriarchale en matriarchale structuren botsen, mannelijke en vrouwelijke magiërs strijden een wonderlijke strijd, waarin seks een soms bizarre rol speelt. Wat echte mannelijkheid is, wordt diepgaand onderzocht. De mysterieuze goeroe-figuur Oerbash roept op tot het verwerven van zelfkennis voorbij iedere Belofte. Verborgen motieven domineren het hele verhaal. De Shir-koning, Katsin Oatreru, slaapt al zeven jaar een geheimzinnige slaap en het lijkt er op dat alleen Karnk hem wakker kan krijgen. Of dat op tijd lukt? De tijd is niet wat hij lijkt, maar hij schijnt toch te dringen... De tochtgenoten krijgen hulp van een buitenaardse delegatie van dwergen die door het fenomeen Humor gefascineerd lijken, maar andere, reusachtige Sterrenheren lijken met hun machtige manipulaties toch aan het langste en onsympathieke eind te trekken. Onaangename demonen en grappige tussenwezens houden ondertussen de aandacht van de lezer in adembenemende actie gevangen. De dood is vaak dichtbij, maar wat is de dood eigenlijk? De Zonnetempelpriesters schijnen veel antwoorden te kennen. ‘De ervaringen van het levende lichaam en de waarnemende geest gaan pas tellen als de ziel ze voorbij de dood kan meenemen,’ beweert Meester Oarbash.