De bloednacht van Barinx
In het jaar 1332 NGT zijn Perry Rhodan en Atlan, onsterfelijken en voormalige Ridders van de Diepte, nog steeds in de sterrenoceaan van Jamondi onderweg. Aan de zijde van de op mensen gelijkende Motana's en de nomade Rorkhete, vechten ze tegen de onderdrukkers van Jamondi, de Kybbs. Na aanvankelijk succes te hebben geboekt, spat het optimisme als een zeepbel uit elkaar als ze met de Kybb-Traken geconfronteerd worden. De Motana's zijn de strijd aangegaan in het bewustzijn dat ze onoverwinnelijk waren en daarbij de gunst van het moment gebruikt - ze moesten er bloedig voor betalen. 21 Schepen gingen in een enkel gevecht boven Baikhal Cain al verloren. Wat kunnen de overgebleven veertig schepen nog uitrichten tegen de armada van de Kybb? Maar de strijd is nog niet verloren: Perry Rhodan heeft de 'Mediale Schildwacht' uit haar tijdloze ballingschap bevrijd. Ze vertelt van het verre verleden, en haar bericht heeft een vreselijk einde: het is de bloednacht van Barinx ...
Getuige van de tijd
In de tweede helft van het jaar 1332 NGT zijn Perry Rhodan en Atlan, onsterfelijken en voormalige Ridders van de Diepte, al een stuk dichter bij de bevrijding van de sterrenoceaan van Jamondi gekomen. De 'Mediale Schildwacht' werd wakker gemaakt, en dankzij haar hulp konden de gebeurtenissen, die tot het schrikbewind van de Kybbs leidden, in kaart worden gebracht. Daarmee is de oorlog tegen de Kybbs nog lang niet gewonnen. Men heeft van de Grijze Autonoom gehoord, dat daarvoor niet alleen alle schildwachten en het paragonkruis nodig zijn, maar ook moet Zephyda tot Stellaire Majesteit worden benoemd. Daarbij helpt Rhodan haar zelf, want hij is een getuige van de tijd ...