Fandata
De Bibliografie van het Fantastische.
Laat je verbazen! Je zult versteld staan van alles wat deze website te bieden heeft. Fandata.nl is een website met een continu groeiende database gevuld met Fantastiek in het Nederlandse taalgebied. Waarom? Sciencefiction, Fantasy en Horror prikkelt de verbeelding oneindig; het is niet gebonden aan onze kennis van de wereld om ons heen. Dat is wat het team van Fandata verbindt. Al meer dan 40 jaar verzamelen we informatie rondom Fantastiek. Er blijft nog veel te ontdekken en onderzoeken op dit gebied. Dagelijks zijn we actief met het aanvullen van informatie.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
Kennismaking met Agustina Bazterrica door Olav Heirman
Ik las 𝗦𝗰𝗵𝗶𝘁𝘁𝗲𝗿𝗲𝗻𝗱 𝗟𝗶𝗰𝗵𝗮𝗮𝗺 van 𝗔𝗴𝘂𝘀𝘁𝗶𝗻𝗮 𝗕𝗮𝘇𝘁𝗲𝗿𝗿𝗶𝗰𝗮. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt door een recensie in een Facebook-groep en ik heb het boek dan ook onmiddellijk in de bib geleend (vlak voordat ik op vakantie vertrok zodat ik nog wat extra lectuur had). Ik heb het me niet beklaagd !
Het boek valt alleszins in de categorie 𝐝𝐲𝐬𝐭𝐨𝐩𝐢𝐞ë𝐧.
𝙎𝙚𝙩𝙩𝙞𝙣𝙜 : door een virus dat dodelijk is voor de mens en dat door àlle diersoorten kan overgebracht worden is men overgegaan tot het doden van alle dieren en is het eten van vlees onvermijdelijk een kwestie van kannibalisme geworden. Daartoe is wetgeving ingesteld die geleid heeft tot een kweek van 'mensen'. Alleen noemt men die niet meer zo maar spreekt men over "speciaal vlees", het "product", enz …
Het onderwerp deed me direct denken aan de film 𝗦𝗼𝘆𝗹𝗲𝗻𝘁 𝗚𝗿𝗲𝗲𝗻 en ik was dan ook niet verwonderd dat op pagina 164 verwezen wordt naar die film.
Maar ondanks de setting is niet de dystopische toekomst het onderwerp van dit verhaal, noch de gelijkenis met de manier waarop we vandaag vlees 'produceren'. Dat zijn interessante bijkomstigheden maar vormen niet de basis van het boek.
De hoofdpersoon is opzichter in een vleesverwerkingsbedrijf en een groot deel van het boek beschrijft dus in detail de 'productie' van het 'speciaal' - want van mensen - vlees. Gruwelijk maar dat zou ons moeten doen nadenken over de manier waarop we vandaag de dag met dieren en vlees omgaan, want het beschrijft gewoon de huidige productie van vlees.
Maar de hoofdpersoon is vooral iemand in een héél moeilijke periode van zijn leven : zijn vader is dementerend, zijn enige kind, een zoon, is gestorven, zijn vrouw heeft hem verlaten en dat alles in een wereld waar de grote verandering - kannibalisme - nog zo jong is dat de daardoor veroorzaakte mentale 'ommekeer' voor grote emotionele beroering zorgt, zowel bij de hoofdpersoon als bij alle andere mensen. En dat is waar deze roman over gaat.
Het boek valt alleszins in de categorie 𝐝𝐲𝐬𝐭𝐨𝐩𝐢𝐞ë𝐧.
𝙎𝙚𝙩𝙩𝙞𝙣𝙜 : door een virus dat dodelijk is voor de mens en dat door àlle diersoorten kan overgebracht worden is men overgegaan tot het doden van alle dieren en is het eten van vlees onvermijdelijk een kwestie van kannibalisme geworden. Daartoe is wetgeving ingesteld die geleid heeft tot een kweek van 'mensen'. Alleen noemt men die niet meer zo maar spreekt men over "speciaal vlees", het "product", enz …
Het onderwerp deed me direct denken aan de film 𝗦𝗼𝘆𝗹𝗲𝗻𝘁 𝗚𝗿𝗲𝗲𝗻 en ik was dan ook niet verwonderd dat op pagina 164 verwezen wordt naar die film.
Maar ondanks de setting is niet de dystopische toekomst het onderwerp van dit verhaal, noch de gelijkenis met de manier waarop we vandaag vlees 'produceren'. Dat zijn interessante bijkomstigheden maar vormen niet de basis van het boek.
De hoofdpersoon is opzichter in een vleesverwerkingsbedrijf en een groot deel van het boek beschrijft dus in detail de 'productie' van het 'speciaal' - want van mensen - vlees. Gruwelijk maar dat zou ons moeten doen nadenken over de manier waarop we vandaag de dag met dieren en vlees omgaan, want het beschrijft gewoon de huidige productie van vlees.
Maar de hoofdpersoon is vooral iemand in een héél moeilijke periode van zijn leven : zijn vader is dementerend, zijn enige kind, een zoon, is gestorven, zijn vrouw heeft hem verlaten en dat alles in een wereld waar de grote verandering - kannibalisme - nog zo jong is dat de daardoor veroorzaakte mentale 'ommekeer' voor grote emotionele beroering zorgt, zowel bij de hoofdpersoon als bij alle andere mensen. En dat is waar deze roman over gaat.
Frank Roger, de meester van het korte fantastische verhaal
Geboren te Gent, Oost-Vlaanderen. Frank Roger Florimont de Cuyper is een Vlaams schrijver van korte verhalen die het best kunnen omschreven worden als een mengeling van stijlen en genres: fantastische literatuur, satire, surrealisme, sciencefiction en zwarte humor. Naast verhalen maakt hij ook collages en grafisch werk in een surrealistische en satirische sfeer. Hij is de zoon van kunstschilder Roger De Cuyper (1921-2008) en de achterneef van schrijver en kunstschilder Gerard Ceunis (1885-1964). Studeerde Germaanse filologie (Engels-Nederlands) aan de RUG en behaalde zijn diploma in 1981 met een scriptie gewijd aan Philip K. Dick.
Frank begon te schrijven in 1974. Zijn eerste verhalen verschenen in de SF-Magazine in 1975. Publiceert in hoog tempo SF en Fantasy in vele tijdschriften. Ook schreef hij een tweetal Vlaamse Filmpjes. Inmiddels heeft hij honderden publicaties op zijn naam staan in meer dan veertig talen. Verscheidene verhalen zijn vertaald in het Engels, maar er zijn ook vertalingen in het Frans, Duits, Chinees en Fins. Op 20 september 2014 werd ter gelegenheid van een boekvoorstelling in Amsterdam aan hem de Bemoste Beeld Prijs uitgereikt voor zijn hele oeuvre en zijn bijdragen aan de fantastische genres.
Frank begon te schrijven in 1974. Zijn eerste verhalen verschenen in de SF-Magazine in 1975. Publiceert in hoog tempo SF en Fantasy in vele tijdschriften. Ook schreef hij een tweetal Vlaamse Filmpjes. Inmiddels heeft hij honderden publicaties op zijn naam staan in meer dan veertig talen. Verscheidene verhalen zijn vertaald in het Engels, maar er zijn ook vertalingen in het Frans, Duits, Chinees en Fins. Op 20 september 2014 werd ter gelegenheid van een boekvoorstelling in Amsterdam aan hem de Bemoste Beeld Prijs uitgereikt voor zijn hele oeuvre en zijn bijdragen aan de fantastische genres.
Een recensie van Als een leven botst van Martijn Kregting door Jos Lexmond
Als ik eerlijk ben (en dat ben ik nu), dan moet ik bekennen dat ik Martijn Kregting al sinds 2019 genegeerd heb. Niet qua zijn losse verhalen natuurlijk, maar daar kom ik wat later op terug. Ik heb het met negeren over Als een leven botst. Ter verdediging ende (ik moet er nu zelf ook wel (weliswaar besmuikt) om lachen) vermaeck, ga ik daar nu een paar redenen voor opgeven. Allereerst dacht ik (zonder enige vorm van weten), dat het een non fictie boek was. Waarom? Geen idee. Ik dacht het en verder niets. Misschien dat daar op enigerlei wijze de titel daar debet aan was, maar dat was niet met zekerheid te zeggen. Als we het toch over de titel hebben, dan was dat de tweede reden. Ik vond het zomaar een titel die prima hoorde bij een boek die ging over iemand die een moeilijk leven had en constant met zijn eigen leven botste. Klinkt toch logisch, niet? En als laatste reden vond ik het (sorry, sorry) een spuuglelijke cover, waarvan ik het ook niet doorhad (niet goed bekeken om de voorgaande redenen, zo klaar als een klontje dus), dat beide mensen niet tegen een bal staan aan te duwen, maar dat er een geestelijke spanning tussen beide mensen heerste, wat het voorgaande weer op een (on)behoorlijke manier versterkte. Ik ben de eerste (hoeveel boeken heb ik wel niet gelezen in mijn leven) die toe kan geven dat een omslag absoluut niet als zaligmakend mag gelden. Er zij wel meer draken (nogmaals sorry) van omslagen, waarbij het verhaal zelf briljant is. Uiteraard las ik, overtuigd van mijn eigen gelijk, de beschrijving niet. En zo… zo was voor mij het cirkeltje rond en de ‘Martijn Kregting’ kous, af!
Goed… of niet goed natuurlijk, zo vergleden een aantal jaren. Soms kwam Als een leven botst nog eens voorbij en negeerde ik het glashard verder, tot… het boek Als werelden botsen (De Tijdwever, deel 1) en het verhaal De Toegang in Verhalen Vertellers 6 verscheen. Dat las ik en dacht toen: ‘Verdomd!”, gevolgd door: “Shit” en “Oh, oh!!!” Terwijl niet maar één kwartje viel, maar een hele spaarpot. Ik schreef toen maar gauw in die recensie: “Absoluut fascinerend verhaal wat de zin in het lezen van zijn twee boeken (Als een leven botst en Als werelden botsen) alleen maar toe doet nemen! Hoe dit verhaal zich verhoudt tot de twee boeken is nog wel even de vraag. Is dit het begin, of is het een losstaand verhaal in hetzelfde universum? De tijd zal het leren. Beide boeken liggen reeds klaar ter recensie. Later dus… hopelijk niet veel later, meer!!!”
Hoe het ook zij én om kort te gaan… ik heb Martijn Kregting behoorlijk te kort gedaan. Mijn nederige excuses voor het negeren! Als een leven botst is een sciencefiction boek dat klinkt als een klok en leest als een intercity. Tijdreizen, andere dimensies en dies meer zij, alsmede in prettig leesbare zinnen geschreven, maken het tot een geweldig verhaal en dat niet alleen… maar ook een prima prequel van De Tijdschouwer trilogie.
Alles begint met het voorstellen van Brigadier Steffen, een spreekwoordelijke olifant in een porseleinkast. Hij is niet vies van een glaasje (of twee) alcohol en zijn carrière staat op het punt van uitdoven, als hij samen met forensisch rechercheur Merel Rogers de leiding krijgt over een onderzoek naar de vondst van vijf door geweld om het leven gekomen mensen in een oude kelder. Er komen vreemde zaken aan het licht. Dingen die nog helemaal niet kunnen bestaan en dingen die klaarblijkelijk hun beslag in de toekomst zullen hebben.
Absoluut onderschat en genegeerd boek, dat niet door mij genegeerd had mogen worden, maar dat toch gebeurde. Ik hoop maar dat dit verslag tot eerherstel leidt, want dat verdient dit fascinerende verhaal absoluut. Binnen niet te lang de recensie van het vervolg, Als werelden botsen, boek 1 van De tijdwever.
Goed… of niet goed natuurlijk, zo vergleden een aantal jaren. Soms kwam Als een leven botst nog eens voorbij en negeerde ik het glashard verder, tot… het boek Als werelden botsen (De Tijdwever, deel 1) en het verhaal De Toegang in Verhalen Vertellers 6 verscheen. Dat las ik en dacht toen: ‘Verdomd!”, gevolgd door: “Shit” en “Oh, oh!!!” Terwijl niet maar één kwartje viel, maar een hele spaarpot. Ik schreef toen maar gauw in die recensie: “Absoluut fascinerend verhaal wat de zin in het lezen van zijn twee boeken (Als een leven botst en Als werelden botsen) alleen maar toe doet nemen! Hoe dit verhaal zich verhoudt tot de twee boeken is nog wel even de vraag. Is dit het begin, of is het een losstaand verhaal in hetzelfde universum? De tijd zal het leren. Beide boeken liggen reeds klaar ter recensie. Later dus… hopelijk niet veel later, meer!!!”
Hoe het ook zij én om kort te gaan… ik heb Martijn Kregting behoorlijk te kort gedaan. Mijn nederige excuses voor het negeren! Als een leven botst is een sciencefiction boek dat klinkt als een klok en leest als een intercity. Tijdreizen, andere dimensies en dies meer zij, alsmede in prettig leesbare zinnen geschreven, maken het tot een geweldig verhaal en dat niet alleen… maar ook een prima prequel van De Tijdschouwer trilogie.
Alles begint met het voorstellen van Brigadier Steffen, een spreekwoordelijke olifant in een porseleinkast. Hij is niet vies van een glaasje (of twee) alcohol en zijn carrière staat op het punt van uitdoven, als hij samen met forensisch rechercheur Merel Rogers de leiding krijgt over een onderzoek naar de vondst van vijf door geweld om het leven gekomen mensen in een oude kelder. Er komen vreemde zaken aan het licht. Dingen die nog helemaal niet kunnen bestaan en dingen die klaarblijkelijk hun beslag in de toekomst zullen hebben.
Absoluut onderschat en genegeerd boek, dat niet door mij genegeerd had mogen worden, maar dat toch gebeurde. Ik hoop maar dat dit verslag tot eerherstel leidt, want dat verdient dit fascinerende verhaal absoluut. Binnen niet te lang de recensie van het vervolg, Als werelden botsen, boek 1 van De tijdwever.