Fandata
De Bibliografie van het Fantastische.
Laat je verbazen! Je zult versteld staan van alles wat deze website te bieden heeft. Fandata.nl is een website met een continu groeiende database gevuld met Fantastiek in het Nederlandse taalgebied. Waarom? Sciencefiction, Fantasy en Horror prikkelt de verbeelding oneindig; het is niet gebonden aan onze kennis van de wereld om ons heen. Dat is wat het team van Fandata verbindt. Al meer dan 40 jaar verzamelen we informatie rondom Fantastiek. Er blijft nog veel te ontdekken en onderzoeken op dit gebied. Dagelijks zijn we actief met het aanvullen van informatie.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
In Fandata kun je alle gegevens vrijblijvend doorzoeken. Verdwaal in de verhalen van Bertus Aafjes tot Roger Zelazny. Ontdek de werelden van Aardzee tot de Saga’s van de Wisselaars.
Heb jij ook een grote voorliefde voor Fantastiek? Dan zijn wij op zoek naar jou!
• Fandata team: We zoeken uitbreiding van het Fandata team. Wil je meewerken aan het verzamelen en het controleren van gegevens? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
• Fandata-donateur: Om de site te verbeteren zijn we op zoek naar donateurs. Wil je doneren? Neem contact met ons op, via de contactgegevens.
Een recensie van Shadow Game van Guido Eekhaut door Jos Lexmond
Guido Eekhaut bij Uitgeverij Macc. Schitterend!!! Voor Uitgeverij Macc (lees: Theo Barkel) een mooie opsteker om zo’n gerenommeerde schrijver in zijn fonds op te kunnen nemen. Ik weet niet of dit een eenmalige zaak is, maar ik hoop zeker van niet. Ik vernam dat tijdens de laatste Fantasticon, Guido ook een contract voor een roman bij EdgeZero tekende en onlangs verscheen zijn bundel Mijn verzameling dode vrienden en andere verhalen bij Poespa Producties uit Gent. Er was een vierde kleine uitgeverij, maar welke dat was? Zou het Stichting Fantastische Vertellingen kunnen zijn? Hoe dan ook… je mag Guido Eekhaut tegenwoordig best wel een uitgeversnomade noemen, denk ik zo. Maar als hij daar blij en vooral vrij van wordt, zoals ik laatst ergens las, dan kan een lezer. zoals ik, dat alleen maar toejuichen. Het betekent zeker dat er meer en meer van Guido Eekhauts proza genoten kan gaan worden en dat is een zegen voor de fantastieke mensheid! En waarschijnlijk niet eens alleen voor dat type mensheid.
Laten we ons eens met Shadow Game bezig gaan houden. En laten we ons dan eerst eens met de omslag bezighouden! Verliefd kijk ik naar de afbeelding tegen een gitzwarte achtergrond. Ik vind hem prachtig! Er gaat me een kracht en een snelheid van uit, dat houdt je niet voor mogelijk. Het doet me heel erg sterk denken aan een van die posters van de Olympische Spelen in de jaren 20, 30, 40 of vijftig van de vorige eeuw. Ik heb gezocht en hem uiteraard niet gevonden, maar misschien weet je zo wel wat ik bedoel. Kortom, het is een schitterende omslag en een eyecatcher!
Maar dan het verhaal. Een schitterende omslag met een flutverhaal, daar heb je ook weer niets aan. Maar daarvan is hier geen sprake. Het is een prachtig SF verhaal dat naadloos past in dit tijdsgewricht, waarin het bol staat van AI (Artificiële intelligentie) gerelateerde heisa. Het vliegt je aan alle kanten om de oren en langs de ogen en het lijkt wel of er tegenwoordig niets anders meer is. Een hot item dus! Shadow Game is een SF Thriller die gebruikt maakt van de ontwikkelingen op dat gebied en maakt een stap voorwaarts in de tijd, waarin De Sleutelmaker, een bewust geworden AI, een hoofdrol speelt.
Een jonge Indiase software specialist, Tejpal geheten, voelt zich verleid en is verliefd op een blonde Nederlandse toeriste. Terwijl hij spijbelt van zijn werk om haar te ontmoeten, worden al zijn collega’s vermoord. Hij vindt hen, als hij terugkeert van zijn nutteloze escapade en verdwijnt, zo weinig mogelijk digitale aanwijzingen achterlatend, naar Amsterdam. Daar wordt hij opgepikt door een geheime organisatie, die hem in contact brengt met de eerder genoemde Sleutelmaker. In Londen, beschermd door gigantische barrières tegen het water, wordt Birgitta, werkend voor AlphaComs, gerekruteerd door Interpol. Dan hebben we ook nog de Accelerationisten! Ze zijn voorstanders van autonome steden, waar mensen slechts gasten zijn en de beslissingen genomen worden door machines. Bloom behoort tot deze beweging, maar zijn dromen zijn minder radicaal dan sommigen van zijn gezellen. Én… dan is er ook nog eens De Roerganger, een Charles Lindberg ruimteschip, op weg naar Mars met een zeventien koppige bemanning.
Met al deze ingrediënten weet Guido Eekhaut mijn aandacht in het verhaal met alle gemak van de wereld vast te houden. Er zit een heerlijke vaart in Shadow Game en het is ook nog eens voorzien van een prachtig én verrassend einde. Zo wil ik mijn leesvoer altijd wel opgediend krijgen en consumeren. Er blijft geen andere keus dan Shadow Game een geweldige aanrader te noemen. Meer van dit alsjeblieft, Theo en Guido, of Guido en Theo, wie, wat of hoe dan ook!!! Misschien een vervolg? Zou kunnen. Zie ik wel zitten!!!
Laten we ons eens met Shadow Game bezig gaan houden. En laten we ons dan eerst eens met de omslag bezighouden! Verliefd kijk ik naar de afbeelding tegen een gitzwarte achtergrond. Ik vind hem prachtig! Er gaat me een kracht en een snelheid van uit, dat houdt je niet voor mogelijk. Het doet me heel erg sterk denken aan een van die posters van de Olympische Spelen in de jaren 20, 30, 40 of vijftig van de vorige eeuw. Ik heb gezocht en hem uiteraard niet gevonden, maar misschien weet je zo wel wat ik bedoel. Kortom, het is een schitterende omslag en een eyecatcher!
Maar dan het verhaal. Een schitterende omslag met een flutverhaal, daar heb je ook weer niets aan. Maar daarvan is hier geen sprake. Het is een prachtig SF verhaal dat naadloos past in dit tijdsgewricht, waarin het bol staat van AI (Artificiële intelligentie) gerelateerde heisa. Het vliegt je aan alle kanten om de oren en langs de ogen en het lijkt wel of er tegenwoordig niets anders meer is. Een hot item dus! Shadow Game is een SF Thriller die gebruikt maakt van de ontwikkelingen op dat gebied en maakt een stap voorwaarts in de tijd, waarin De Sleutelmaker, een bewust geworden AI, een hoofdrol speelt.
Een jonge Indiase software specialist, Tejpal geheten, voelt zich verleid en is verliefd op een blonde Nederlandse toeriste. Terwijl hij spijbelt van zijn werk om haar te ontmoeten, worden al zijn collega’s vermoord. Hij vindt hen, als hij terugkeert van zijn nutteloze escapade en verdwijnt, zo weinig mogelijk digitale aanwijzingen achterlatend, naar Amsterdam. Daar wordt hij opgepikt door een geheime organisatie, die hem in contact brengt met de eerder genoemde Sleutelmaker. In Londen, beschermd door gigantische barrières tegen het water, wordt Birgitta, werkend voor AlphaComs, gerekruteerd door Interpol. Dan hebben we ook nog de Accelerationisten! Ze zijn voorstanders van autonome steden, waar mensen slechts gasten zijn en de beslissingen genomen worden door machines. Bloom behoort tot deze beweging, maar zijn dromen zijn minder radicaal dan sommigen van zijn gezellen. Én… dan is er ook nog eens De Roerganger, een Charles Lindberg ruimteschip, op weg naar Mars met een zeventien koppige bemanning.
Met al deze ingrediënten weet Guido Eekhaut mijn aandacht in het verhaal met alle gemak van de wereld vast te houden. Er zit een heerlijke vaart in Shadow Game en het is ook nog eens voorzien van een prachtig én verrassend einde. Zo wil ik mijn leesvoer altijd wel opgediend krijgen en consumeren. Er blijft geen andere keus dan Shadow Game een geweldige aanrader te noemen. Meer van dit alsjeblieft, Theo en Guido, of Guido en Theo, wie, wat of hoe dan ook!!! Misschien een vervolg? Zou kunnen. Zie ik wel zitten!!!
Guido Eekhaut, meesterverteller van verhalen
Geboren te Mechelen, Antwerpen. Guido Eekhaut is een Vlaams auteur van misdaadromans, speculatieve fictie en literaire fantasie, zowel voor volwassenen als voor de oudere jeugd, journalist en cultuurfilosoof. Guido Eekhaut heeft een opleiding genoten in de informatica. Guido was medeoprichter en redacteur van Rigel Magazine, het clubblad van de Vlaamse SF-vereniging SFAN. Hij heeft onder andere artikelen geschreven voor Intermediair en De Standaard. Hij levert tevens essays aan een aantal literaire en politieke tijdschriften, waarin hij zich voornamelijk met geopolitiek, ideologie en geschiedenis bezig houdt. Hij publiceerde tot nog toe bijna zestig boeken bij grote en kleine uitgeverijen in Vlaanderen en Nederland. Zijn kortere proza werd onder andere gepubliceerd in De Gids, Maatstaf, SIC, De Brakke Hond, Lava, Extase, Wonderwaan, Fantastische Vertellingen en vele andere tijdschriften. Verhalen verschijnen ook in vertalingen, onder andere in de VS, Duitsland, Polen, Roemenië, China, Italië, Argentinië en Denemarken. Verscheidene van die verhalen werden bekroond met literaire prijzen.
Een van zijn eerste romans: De Cirkeljaren (1986) kreeg de prijs van de Stad Brussel. In de jaren tachtig schreef hij daarenboven hoorspelen, waarvoor hij ook bekroond werd. De Amsterdamse uitgeverij Bert Bakker publiceerde van hem begin jaren negentig de korte roman Eeuwig Venetië (1992) en de novelleverzameling Babel (1993). Een groot aantal van zijn romans spelen zich af in de parallel aan onze realiteit ontstane metropool Orsenna. Als journalist en interviewer schreef hij tussen 1995 en 2008 voor De Tijd (België), Intermediair, De Standaard, Knack en Bizz. Hij levert tevens essays aan een aantal literaire en politieke tijdschriften, waarin hij zich voornamelijk met geopolitiek, ideologie, futurisme en geschiedenis bezighoudt. Eekhaut won op 31 oktober 2009 de Hercule Poirotprijs voor zijn thriller Absint. Het in 2014 verschenen misdaadboek Kingston Noir werd genomineerd voor de Gouden Strop. In 2021 haalde hij de shortlist voor de Gouden Vleermuis, voor zijn volledige oeuvre.
Een van zijn eerste romans: De Cirkeljaren (1986) kreeg de prijs van de Stad Brussel. In de jaren tachtig schreef hij daarenboven hoorspelen, waarvoor hij ook bekroond werd. De Amsterdamse uitgeverij Bert Bakker publiceerde van hem begin jaren negentig de korte roman Eeuwig Venetië (1992) en de novelleverzameling Babel (1993). Een groot aantal van zijn romans spelen zich af in de parallel aan onze realiteit ontstane metropool Orsenna. Als journalist en interviewer schreef hij tussen 1995 en 2008 voor De Tijd (België), Intermediair, De Standaard, Knack en Bizz. Hij levert tevens essays aan een aantal literaire en politieke tijdschriften, waarin hij zich voornamelijk met geopolitiek, ideologie, futurisme en geschiedenis bezighoudt. Eekhaut won op 31 oktober 2009 de Hercule Poirotprijs voor zijn thriller Absint. Het in 2014 verschenen misdaadboek Kingston Noir werd genomineerd voor de Gouden Strop. In 2021 haalde hij de shortlist voor de Gouden Vleermuis, voor zijn volledige oeuvre.
Een recensie van EdgeZero. De beste Nederlandse genreverhalen uit 2022 door Jos Lexmond
Alweer een nieuwe EdgeZero loot aan een toch al wel heel indrukwekkende boom. Moge hij net zo oud worden als Methusalem (en dan bedoel ik niet de man, maar de boom, die is een heel stuk ouder). Dit keer (is dat niet altijd zo?) vijfentwintig verhalen, die te samen de besten waren in 2022. Dat dat zo is, mag je best aannemen, want ze zijn uitgezocht door het puikje uit de Nederlandstalige Fantastieke wereld. Laura Scheepers, Sigrid Lensink-Damen, Mike Jansen en Finn Audenaert! Ik ben gek op deze jaarlijkse anthologie. Er staan verhalen in uit allerlei bronnen en verhalenwedstrijden en een behoorlijk groot aantal daarvan, weet nooit in een papieren publicatie te geraken en die moet ik (en jullie ook uiteraard) node missen. Nou is het gezegde wel: “Wat niet weet, wat niet deert”, maar bij mij wringt het als ik weer hoor van winnaars bij de een of andere wedstrijd (welke dan ook), waarbij de verhalen niet op papier gepubliceerd worden. Dan weet ik donders goed dat ik weer het een en ander aan goeds gemist heb. Mijn woorden blijken telkenmale vergeefs… maar toch! Wie weet helpt het eens!
Goed… of niet… de inhoud dezes!
-Tais Teng – Liefde in tijden van oorlog (SF)
Prachtig verhaal over een beetje menselijkheid tussen de sterren. Dit verhaal las ik eerder in HSF280. Toen schreef ik als recensie: “Het enige wat ik op dit moment nog kan verzinnen is: Om te huilen, zo mooi!!! Hoe hij een kind een nieuwe situatie kan laten accepteren. Om te huilen! Zo mooi!!!” Het behaalde een gedeelde negende plek bij de EdgeZero Awards, samen met: Heb zwaard, kan slachten van Edward van Egmond.
-Isabelle Plomteux – Pantserkoorts (FA)
Voor de tweede maal tot me genomen. De eerste keer was in Ganymedes 22. Deze keer bracht het tranen in mijn ogen. Waarschijnlijk lag dat aan de stemming waarin ik verkeerde, maar toch! Van de eerste keer weet ik het niet meer, maar ik schreef toen wel: IK WIL MEER!!! Wat meer dan genoeg zegt!
-Jorrit de Klerk – Het meisje van de duizend onderdelen (SF)
Ook dit verhaal bracht tranen in mijn ogen. Niet alleen omdat het zo ontzettend mooi was, maar ook omdat ik eindelijk de kans kreeg het te lezen. Het was namelijk de winnaar van de Harland Awards 2022 en verscheen alleen als een van de vijf verhalen in een e-boekje. Doodzonde dat het voor de wereld verborgen werd gehouden. Overigens… de andere vier verhalen in het e-boekje hebben we nog steeds nergens gezien! Het is een verhaal met eeuwigheidswaarde. Tijdloos!!! Het behaalde de tweede plaats bij de EdgeZero Awards 2023.
-Laura Scheepers & Mike Jansen – Wilde jachten (HO)
‘Rare ideeën’ maken dit verhaal tot een genot om te lezen. Een megalomaan zombie Fantasy en Horror verhaal, gelardeerd met zo ongeveer met alle Fantastieke wezens die er maar zijn, tot een ravissante orgie van strijd. Er zijn geen superlatieven genoeg om het te beschrijven. Hier lust ik wel pap van en ik voorspelde in mijn recensie van Ganymedes 22 al, dat dit verhaal in EdgeZero terecht zou komen. Het behaalde een gedeelde vierde plek (samen met: De Leviathans van Kepler) bij de EdgeZero Awards.
-Johan Klein Haneveld – Het groene meer (FA)
Dit verhaal van Johan las ik voor de eerste keer en… I Love it!!!Het verscheen eerder op de site van Modern Myths. Misschien verschijnt het nog eens in een toekomstige bundel, maar dan heb ik het al ‘binnen’! Mooi verhaal in een vervreemdende omgeving, waar je nog wel een tijdje over kan piekeren!
-Kelly van der Laan – Overdrachtsvlekken (HO)
Dit verhaal herkende ik meteen. Apart, want meestal blijven verhalen niet lang bij me hangen. Het verscheen in Bloedzuigers in de polder (ook een uitgave van EdgeZero Publicaties), Toen schreef ik: “Te gek verhaal met een onvermoede vorm van vampirisme. Nooit gedacht dat er zo’n manier zou kunnen bestaan. Zeer origineel te noemen. Wat mij betreft al weer een EdgeZero kandidaat”.
-Django Mathijsen – De legende van Latigo Barton (FA)
Western en SF, dat werkt. Western en Fantasy/Horror, dat werkt ook. Prachtig verhaal dat ik niet eerder las, omdat het voor Waterloper 2022 geschreven werd en uiteindelijk de tweede plaats behaalde. Waterloper verhalen worden ook al niet gepubliceerd!!! Shame on you!!! Maar… daar kan het verhaal niets aan doen, als je een beetje een western hart hebt, dan hou je hiervan. Nog een leuk (?) detail… Anaïd Haen, de partner van Django, behaalde de eerste plaats bij Waterloper, maar kwam niet in EdgeZero! Hoe dat kan???
-Robin Rozendal – De Duistere Heer (FA)
Een verhaal uit de verhalenwedstrijd van Fantasize dus… ook al niet gelezen. Alweer een, dus. Soms wordt je er een beetje moedeloos van. Misschien kunnen de organisatoren een gezamenlijke jaarlijkse uitgave verzorgen, en niet zeggen… dat hebben we al: EdgeZero. Nee… dat is weer heel iets anders, maar zoiets als De beste verhalen van Harland, Waterloper en Fantasize 20zoveel. Dan hebben we die in ieder geval! Denk er eens over na. De Duistere Heer is in ieder geval een humorvol verhaal. Leuk!
-Charles van Wettum – Geheugenmanagement (SF)
Al eerder gelezen in Fantastische Vertellingen 63. Ik zei er toen over: “Net als hij (Charles dus) ben ik op een leeftijd dat het onderwerp van het verhaal behoorlijk dichtbij komt. Maar eens zien wat de mogelijkheden zijn tegen de tijd dat het mijn tijd is, maar dit lijkt me wel iets!!!” en als aanvulling daarop: Als je ouder wordt, dan ga je over dat soort verhalen langer nadenken. Hoe zou het zijn om voor eeuwig aan Fandata te kunnen werken? Geweldig toch? Dan zou het eindelijk eens compleet kunnen worden!
-Frank Roger – Goed nieuws van het thuisfront (SF)
Uiteraard al eerder gelezen in SF-Terra 278, maar die recenseerde ik nog niet in de tijd, dus had ik er niets over gezegd. Maar… nu dus wel. Alweer een meer dan prachtig (en vrij lang, ook voor Frank’s doen) verhaal weer over de zinloosheid van oorlog, met wie, of tegen wie, dan ook!!!
- Anaïd Haen – Bloed arremoede (HO)
Qua genre moet je er natuurlijk Horror aanhangen, d’r is geen enkele andere keuze, maar griezelig is het natuurlijk absoluut niet. Maar leuk wel! Heel erg leuk! Het verscheen eerder in Bloedzuigers in de Polder, maar ook in Pure Fantasy 19 in 2010 en Wraak op het spoor in 2014. We blijven ervan genieten!
-Frans van der Eem – De zaak van de perverse androïde (SF)
Dit verhaal las ik zeker niet. Het werd gepubliceerd op de site van Fantasize. Het is een prachtige steampunk versie van een Sherlock Holmes story. En… met een geweldig en onverwacht einde. Dat smaakt absoluut naar meer. Naar heel veel meer!!!
Jaap Boekestein – De Jack Tar wurgmoorden (FA)
Altijd weer een genot een ‘echte’ Boekestein te lezen, of herlezen in dit geval. Ik las het zeker eerder! Het verscheen eerder in de eerste deel van Vampieren en Demonen en ik schreef de volgende reactie: “Jaap Boekestein verraste me al eerder en doet het nu alweer met een verhaal, naar mijn bescheiden mening, volkomen buiten zijn comfort zone. Maar... daardoor niet minder interessant. Groenlandse of IJslandse invloeden, geen horror, maar wel hele mooie Fantasy”. Daar heb ik helemaal niets aan toe te voegen! Ook de EdgeZero Awards niet. Het kreeg de achtste plek!!!
-Wendy Torenvliet – Bloedrooster (HO)
‘Bloedrooster’ verscheen eerder in Bloedzuigers in de polder. Ik schreef toen: “Magnifiek apocalyptisch verhaal, met toch nog wel een sprankje hoop voor de toekomst. Wat corona wel niet vermag, of vermocht natuurlijk”. Erg leuk zombie en vampierverhaal dat op een intelligente manier wordt opgelost. Iedereen blij!!! Leuk!!!
-Jan J.B. Kuipers – Het klooster in de duinen (HO)
Jan J.B. Kuipers… altijd weer een genot om te lezen, of… te herlezen in dit geval, want het was ook al opgenomen in: Bloedzuigers in de polder. Destijds schreef ik: “Jan J.B. hangt Zeeuwse mythen en sagen aan een gruwelijke Noord Atlantische legende en dit al vindt plaats op het strand van Wulpenzand”.
-Edward van Egmond – Heb zwaard, kan slachten! (FA)
Dit verhaal was niet geslaagd voor de Charlatans anthologie van Godijn. Misschien te veel horror? Dat kan natuurlijk, maar het is des te leuker dat het nu wel in EdgeZero staat. Zeg nu zelf… wie kan nu een verhaal waarin de tempel van Teng, Oppergod van de Creatie, in meedoet, weerstaan? Benieuwd wat Tais Teng, de werkelijke Meester van de Creatie, hier van vond! Frappant dat het samen met het verhaal van Tais Teng, de negende plaats bij de EdgeZero Awards bezet!
-Karel Smolders – Vergeten stemmen (SF)
Karel Smolders weet mij (en jullie waarschijnlijk ook) te verrassen met originele en geweldige SF. Dit keer over een schat die wel zo gruwelijk zeldzaam en uniek is dat er geen tweede van bestaat. Voor Amadi een onmogelijkheid, voor Ann Franklin een weet. Prachtige ontdekking op Rigel! Eerder verschenen op Vonk Fantasy. Daar had ik nog nooit van gehoord!!!
- Brenda Hingstman – Het is wat het is (SF)
Een zombie verhaal, maar wat voor een! Het springt in de tijd heen en weer tussen 2023, wanneer de besmetting met het zombievirus ontstaat en 2041, wanneer de zombies min of meer zijn uitgeroeid. De belevenissen van een helikoptercrew. Het was een mooi verteld verhaal voor Waterloper 2022 en het behaalde de derde prijs.
-Hay van de Muckhof – Een hemels leven (FA)
Een verhaal dat ik eerder in Ganymedes 17 (2017) heb kunnen lezen, maar dat ik ook al in 2015 mee had kunnen krijgen in Gentia Awards. Als ik dat te pakken had kunnen krijgen natuurlijk. Een lichtelijk aangepast versie verscheen in 2022 op de site van Fantasize. Mooi verhaal over de hemel, de hel en een duivels dilemma op een hemelse ontvangst! Het behaalde de zevende plaats bij de EdgeZero Awards.
-Django Mathijsen & Anaïd Haen – Koppoters woorden (SF)
Django Mathijsen en Anaïd Haen zijn een schrijverskoppel, waar ik soms wel eens jaloers op ben. Ze hebben altijd een klankbord, een reflectiebasis aan elkaar en kunnen zich aan elkaar optrekken. Het resultaat: briljante verhalen, solo of met elkander. Koppoters woorden is een pracht van een verhaal dat oorspronkelijk geschreven was voor Waterloper 2022, waar het de negende plek behaalde. Ik las het dus niet eerder en… nu wel. Praise EdgeZero!!! Het behaalde hier, bij de EdgeZero Awards, de derde plaats!
-Eekhaut, Guido – Carcosa (FA)
Volgens eigen zeggen verwijst Carcosa naar Orsenna. Het verhaal is een mix, wat mij betreft, tussen Fantasy en Horror. Toch een wat ongewoon genre voor Guido. Intrigerend verhaal dat langzaam zijn schellen afwerpt in de gang naar een griezelig en onverwachte einde. Mooi en mysterieus te noemen! Met een immer mysterieus Carcosa, misschien hét moment om de Orsenna verhalen weer eens ter hand te nemen! Carcosa verscheen eerder in Wonderwaan 52. En katten… als je Guido een beetje volgt of Facebook, kan je nauwelijks om de kattenfoto’s (alsmede de regelmatige foto’s van de bloedschone would-be assistentes) heen.
- Laura Scheepers – Bridget (FA)
Laura Scheepers schrijft een waargebeurd verhaal dat ze mengde met Fantasy invloeden. Als je de martelingen moet geloven die Bridget moest ondergaan, dan mag je zeker geloven dat ze daaraan is bezweken en daarna geen afscheid kon nemen van haar aardse leven. Triest om dit alles bij volle verstand mee te moeten maken. Het stond in de anthologie Louterend vuur verschenen bij Godijn, dat ik niet eerder las. Behaalde de zesde plaats bij de EdgeZero Awards.
-Maarten Luikhoven – Dagboek van een Donselaar (SF)
‘Dagboek van een Donselaar las ik eerder in Bloedzuigers in de polder (onvoorstelbaar hoeveel EdgeZero verhalen dat als bron heeft!). Eens kijken wat ik er toen van vond: “Een welhaast gezellig verhaal over doem en dystopie. Overleven hoeft geen drama te zijn, overleven kan ook heel erg leuk zijn. Niks mis met overleven!!!” Daar is verder niets aan toe te voegen!
-Abram Hertroys – Huidoffer (FA)
Abram Hertroys won hiermee de EdgeZero Award 2023! Uiteraard mijn felicitaties. Het verscheen eerder in Ganymedes 22 (wat het belang van Ganymedes maar weer eens dik onderstreept) en is een prachtig verhaal over opoffering. In mijn recensie destijds zei ik: “Verhaal van een onmogelijke liefde, of toch wel. Een verhaal met een dermate hoog niveau als opening. Zie daar nog maar eens overheen te komen. Prachtig verhaal in het sprookjesachtige noorden”. Zie je wel… ik had het destijds al gezien. Zie daar maar eens overheen te komen!!!
- Mike Jansen – De Leviathans van Kepler (SF)
Een verhaal van Mike Jansen dat hij voor Waterloper 2022 schreef. Volgens hemzelf was het vijf voor twaalf, wat volgens mij typisch is voor Mike. Toen ik de Vance like anthologie Wereldbedenkers samenstelde en de deadline voor de verhalen begon te naderen en het verhaal van Mike uitbleef, antwoordde hij op mijn vraag waar zijn verhaal bleef, dat hij de druk van de deadline nodig had om een verhaal te schrijven. Ieder zijn ding… en… niets nieuws onder de zon dus. Prima verhaal. Niets mis mee. Het verhaal werd bij Waterloper gediskwalificeerd en behaald bij EdgeZero een gedeelde vierde plek. Hoe raar kan het lopen!!!
Al met al alweer een meer dan prima anthologie. Als ik juist geteld heb zijn elf verhalen van de vijfentwintig op plaatsen verschenen waar ik ze wél kon lezen als ik echt wilde, maar wat ik niet deed omdat ik nooit (nou ja bijna nooit) verhalen lees op een schermpje. Zoals als ik al eerder vertelde, lees ik normaal gesproken ‘s nachts een paar uur (overdag geen tijd. Druk druk druk) en dan zijn de ogen schermdoodmoe. Dan lees ik fysieke, papieren verhalen en… dat vind ik fijn. Ze zijn lief en rustig voor mijn ogen. Dus dat houdt voor mij in, dat ik 44% van de verhalen niet ‘kon’ lezen en dat vind ik veel. Heel veel! Maar goed… ik jeremieer verder niet over oorzaak en gevolg en wat organisators van schrijfwedstrijden wel of niet moeten doen. Dat is gedaan. Wat ik wel nogmaals wil memoreren is dat ik wel heel erg blij ben met EdgeZero en alweer met argusogen uitkijkt naar EdgeZero 2023. Het jaar is weer bijna voorbij, dus de verzameling kan haast weer beginnen.
Goed… of niet… de inhoud dezes!
-Tais Teng – Liefde in tijden van oorlog (SF)
Prachtig verhaal over een beetje menselijkheid tussen de sterren. Dit verhaal las ik eerder in HSF280. Toen schreef ik als recensie: “Het enige wat ik op dit moment nog kan verzinnen is: Om te huilen, zo mooi!!! Hoe hij een kind een nieuwe situatie kan laten accepteren. Om te huilen! Zo mooi!!!” Het behaalde een gedeelde negende plek bij de EdgeZero Awards, samen met: Heb zwaard, kan slachten van Edward van Egmond.
-Isabelle Plomteux – Pantserkoorts (FA)
Voor de tweede maal tot me genomen. De eerste keer was in Ganymedes 22. Deze keer bracht het tranen in mijn ogen. Waarschijnlijk lag dat aan de stemming waarin ik verkeerde, maar toch! Van de eerste keer weet ik het niet meer, maar ik schreef toen wel: IK WIL MEER!!! Wat meer dan genoeg zegt!
-Jorrit de Klerk – Het meisje van de duizend onderdelen (SF)
Ook dit verhaal bracht tranen in mijn ogen. Niet alleen omdat het zo ontzettend mooi was, maar ook omdat ik eindelijk de kans kreeg het te lezen. Het was namelijk de winnaar van de Harland Awards 2022 en verscheen alleen als een van de vijf verhalen in een e-boekje. Doodzonde dat het voor de wereld verborgen werd gehouden. Overigens… de andere vier verhalen in het e-boekje hebben we nog steeds nergens gezien! Het is een verhaal met eeuwigheidswaarde. Tijdloos!!! Het behaalde de tweede plaats bij de EdgeZero Awards 2023.
-Laura Scheepers & Mike Jansen – Wilde jachten (HO)
‘Rare ideeën’ maken dit verhaal tot een genot om te lezen. Een megalomaan zombie Fantasy en Horror verhaal, gelardeerd met zo ongeveer met alle Fantastieke wezens die er maar zijn, tot een ravissante orgie van strijd. Er zijn geen superlatieven genoeg om het te beschrijven. Hier lust ik wel pap van en ik voorspelde in mijn recensie van Ganymedes 22 al, dat dit verhaal in EdgeZero terecht zou komen. Het behaalde een gedeelde vierde plek (samen met: De Leviathans van Kepler) bij de EdgeZero Awards.
-Johan Klein Haneveld – Het groene meer (FA)
Dit verhaal van Johan las ik voor de eerste keer en… I Love it!!!Het verscheen eerder op de site van Modern Myths. Misschien verschijnt het nog eens in een toekomstige bundel, maar dan heb ik het al ‘binnen’! Mooi verhaal in een vervreemdende omgeving, waar je nog wel een tijdje over kan piekeren!
-Kelly van der Laan – Overdrachtsvlekken (HO)
Dit verhaal herkende ik meteen. Apart, want meestal blijven verhalen niet lang bij me hangen. Het verscheen in Bloedzuigers in de polder (ook een uitgave van EdgeZero Publicaties), Toen schreef ik: “Te gek verhaal met een onvermoede vorm van vampirisme. Nooit gedacht dat er zo’n manier zou kunnen bestaan. Zeer origineel te noemen. Wat mij betreft al weer een EdgeZero kandidaat”.
-Django Mathijsen – De legende van Latigo Barton (FA)
Western en SF, dat werkt. Western en Fantasy/Horror, dat werkt ook. Prachtig verhaal dat ik niet eerder las, omdat het voor Waterloper 2022 geschreven werd en uiteindelijk de tweede plaats behaalde. Waterloper verhalen worden ook al niet gepubliceerd!!! Shame on you!!! Maar… daar kan het verhaal niets aan doen, als je een beetje een western hart hebt, dan hou je hiervan. Nog een leuk (?) detail… Anaïd Haen, de partner van Django, behaalde de eerste plaats bij Waterloper, maar kwam niet in EdgeZero! Hoe dat kan???
-Robin Rozendal – De Duistere Heer (FA)
Een verhaal uit de verhalenwedstrijd van Fantasize dus… ook al niet gelezen. Alweer een, dus. Soms wordt je er een beetje moedeloos van. Misschien kunnen de organisatoren een gezamenlijke jaarlijkse uitgave verzorgen, en niet zeggen… dat hebben we al: EdgeZero. Nee… dat is weer heel iets anders, maar zoiets als De beste verhalen van Harland, Waterloper en Fantasize 20zoveel. Dan hebben we die in ieder geval! Denk er eens over na. De Duistere Heer is in ieder geval een humorvol verhaal. Leuk!
-Charles van Wettum – Geheugenmanagement (SF)
Al eerder gelezen in Fantastische Vertellingen 63. Ik zei er toen over: “Net als hij (Charles dus) ben ik op een leeftijd dat het onderwerp van het verhaal behoorlijk dichtbij komt. Maar eens zien wat de mogelijkheden zijn tegen de tijd dat het mijn tijd is, maar dit lijkt me wel iets!!!” en als aanvulling daarop: Als je ouder wordt, dan ga je over dat soort verhalen langer nadenken. Hoe zou het zijn om voor eeuwig aan Fandata te kunnen werken? Geweldig toch? Dan zou het eindelijk eens compleet kunnen worden!
-Frank Roger – Goed nieuws van het thuisfront (SF)
Uiteraard al eerder gelezen in SF-Terra 278, maar die recenseerde ik nog niet in de tijd, dus had ik er niets over gezegd. Maar… nu dus wel. Alweer een meer dan prachtig (en vrij lang, ook voor Frank’s doen) verhaal weer over de zinloosheid van oorlog, met wie, of tegen wie, dan ook!!!
- Anaïd Haen – Bloed arremoede (HO)
Qua genre moet je er natuurlijk Horror aanhangen, d’r is geen enkele andere keuze, maar griezelig is het natuurlijk absoluut niet. Maar leuk wel! Heel erg leuk! Het verscheen eerder in Bloedzuigers in de Polder, maar ook in Pure Fantasy 19 in 2010 en Wraak op het spoor in 2014. We blijven ervan genieten!
-Frans van der Eem – De zaak van de perverse androïde (SF)
Dit verhaal las ik zeker niet. Het werd gepubliceerd op de site van Fantasize. Het is een prachtige steampunk versie van een Sherlock Holmes story. En… met een geweldig en onverwacht einde. Dat smaakt absoluut naar meer. Naar heel veel meer!!!
Jaap Boekestein – De Jack Tar wurgmoorden (FA)
Altijd weer een genot een ‘echte’ Boekestein te lezen, of herlezen in dit geval. Ik las het zeker eerder! Het verscheen eerder in de eerste deel van Vampieren en Demonen en ik schreef de volgende reactie: “Jaap Boekestein verraste me al eerder en doet het nu alweer met een verhaal, naar mijn bescheiden mening, volkomen buiten zijn comfort zone. Maar... daardoor niet minder interessant. Groenlandse of IJslandse invloeden, geen horror, maar wel hele mooie Fantasy”. Daar heb ik helemaal niets aan toe te voegen! Ook de EdgeZero Awards niet. Het kreeg de achtste plek!!!
-Wendy Torenvliet – Bloedrooster (HO)
‘Bloedrooster’ verscheen eerder in Bloedzuigers in de polder. Ik schreef toen: “Magnifiek apocalyptisch verhaal, met toch nog wel een sprankje hoop voor de toekomst. Wat corona wel niet vermag, of vermocht natuurlijk”. Erg leuk zombie en vampierverhaal dat op een intelligente manier wordt opgelost. Iedereen blij!!! Leuk!!!
-Jan J.B. Kuipers – Het klooster in de duinen (HO)
Jan J.B. Kuipers… altijd weer een genot om te lezen, of… te herlezen in dit geval, want het was ook al opgenomen in: Bloedzuigers in de polder. Destijds schreef ik: “Jan J.B. hangt Zeeuwse mythen en sagen aan een gruwelijke Noord Atlantische legende en dit al vindt plaats op het strand van Wulpenzand”.
-Edward van Egmond – Heb zwaard, kan slachten! (FA)
Dit verhaal was niet geslaagd voor de Charlatans anthologie van Godijn. Misschien te veel horror? Dat kan natuurlijk, maar het is des te leuker dat het nu wel in EdgeZero staat. Zeg nu zelf… wie kan nu een verhaal waarin de tempel van Teng, Oppergod van de Creatie, in meedoet, weerstaan? Benieuwd wat Tais Teng, de werkelijke Meester van de Creatie, hier van vond! Frappant dat het samen met het verhaal van Tais Teng, de negende plaats bij de EdgeZero Awards bezet!
-Karel Smolders – Vergeten stemmen (SF)
Karel Smolders weet mij (en jullie waarschijnlijk ook) te verrassen met originele en geweldige SF. Dit keer over een schat die wel zo gruwelijk zeldzaam en uniek is dat er geen tweede van bestaat. Voor Amadi een onmogelijkheid, voor Ann Franklin een weet. Prachtige ontdekking op Rigel! Eerder verschenen op Vonk Fantasy. Daar had ik nog nooit van gehoord!!!
- Brenda Hingstman – Het is wat het is (SF)
Een zombie verhaal, maar wat voor een! Het springt in de tijd heen en weer tussen 2023, wanneer de besmetting met het zombievirus ontstaat en 2041, wanneer de zombies min of meer zijn uitgeroeid. De belevenissen van een helikoptercrew. Het was een mooi verteld verhaal voor Waterloper 2022 en het behaalde de derde prijs.
-Hay van de Muckhof – Een hemels leven (FA)
Een verhaal dat ik eerder in Ganymedes 17 (2017) heb kunnen lezen, maar dat ik ook al in 2015 mee had kunnen krijgen in Gentia Awards. Als ik dat te pakken had kunnen krijgen natuurlijk. Een lichtelijk aangepast versie verscheen in 2022 op de site van Fantasize. Mooi verhaal over de hemel, de hel en een duivels dilemma op een hemelse ontvangst! Het behaalde de zevende plaats bij de EdgeZero Awards.
-Django Mathijsen & Anaïd Haen – Koppoters woorden (SF)
Django Mathijsen en Anaïd Haen zijn een schrijverskoppel, waar ik soms wel eens jaloers op ben. Ze hebben altijd een klankbord, een reflectiebasis aan elkaar en kunnen zich aan elkaar optrekken. Het resultaat: briljante verhalen, solo of met elkander. Koppoters woorden is een pracht van een verhaal dat oorspronkelijk geschreven was voor Waterloper 2022, waar het de negende plek behaalde. Ik las het dus niet eerder en… nu wel. Praise EdgeZero!!! Het behaalde hier, bij de EdgeZero Awards, de derde plaats!
-Eekhaut, Guido – Carcosa (FA)
Volgens eigen zeggen verwijst Carcosa naar Orsenna. Het verhaal is een mix, wat mij betreft, tussen Fantasy en Horror. Toch een wat ongewoon genre voor Guido. Intrigerend verhaal dat langzaam zijn schellen afwerpt in de gang naar een griezelig en onverwachte einde. Mooi en mysterieus te noemen! Met een immer mysterieus Carcosa, misschien hét moment om de Orsenna verhalen weer eens ter hand te nemen! Carcosa verscheen eerder in Wonderwaan 52. En katten… als je Guido een beetje volgt of Facebook, kan je nauwelijks om de kattenfoto’s (alsmede de regelmatige foto’s van de bloedschone would-be assistentes) heen.
- Laura Scheepers – Bridget (FA)
Laura Scheepers schrijft een waargebeurd verhaal dat ze mengde met Fantasy invloeden. Als je de martelingen moet geloven die Bridget moest ondergaan, dan mag je zeker geloven dat ze daaraan is bezweken en daarna geen afscheid kon nemen van haar aardse leven. Triest om dit alles bij volle verstand mee te moeten maken. Het stond in de anthologie Louterend vuur verschenen bij Godijn, dat ik niet eerder las. Behaalde de zesde plaats bij de EdgeZero Awards.
-Maarten Luikhoven – Dagboek van een Donselaar (SF)
‘Dagboek van een Donselaar las ik eerder in Bloedzuigers in de polder (onvoorstelbaar hoeveel EdgeZero verhalen dat als bron heeft!). Eens kijken wat ik er toen van vond: “Een welhaast gezellig verhaal over doem en dystopie. Overleven hoeft geen drama te zijn, overleven kan ook heel erg leuk zijn. Niks mis met overleven!!!” Daar is verder niets aan toe te voegen!
-Abram Hertroys – Huidoffer (FA)
Abram Hertroys won hiermee de EdgeZero Award 2023! Uiteraard mijn felicitaties. Het verscheen eerder in Ganymedes 22 (wat het belang van Ganymedes maar weer eens dik onderstreept) en is een prachtig verhaal over opoffering. In mijn recensie destijds zei ik: “Verhaal van een onmogelijke liefde, of toch wel. Een verhaal met een dermate hoog niveau als opening. Zie daar nog maar eens overheen te komen. Prachtig verhaal in het sprookjesachtige noorden”. Zie je wel… ik had het destijds al gezien. Zie daar maar eens overheen te komen!!!
- Mike Jansen – De Leviathans van Kepler (SF)
Een verhaal van Mike Jansen dat hij voor Waterloper 2022 schreef. Volgens hemzelf was het vijf voor twaalf, wat volgens mij typisch is voor Mike. Toen ik de Vance like anthologie Wereldbedenkers samenstelde en de deadline voor de verhalen begon te naderen en het verhaal van Mike uitbleef, antwoordde hij op mijn vraag waar zijn verhaal bleef, dat hij de druk van de deadline nodig had om een verhaal te schrijven. Ieder zijn ding… en… niets nieuws onder de zon dus. Prima verhaal. Niets mis mee. Het verhaal werd bij Waterloper gediskwalificeerd en behaald bij EdgeZero een gedeelde vierde plek. Hoe raar kan het lopen!!!
Al met al alweer een meer dan prima anthologie. Als ik juist geteld heb zijn elf verhalen van de vijfentwintig op plaatsen verschenen waar ik ze wél kon lezen als ik echt wilde, maar wat ik niet deed omdat ik nooit (nou ja bijna nooit) verhalen lees op een schermpje. Zoals als ik al eerder vertelde, lees ik normaal gesproken ‘s nachts een paar uur (overdag geen tijd. Druk druk druk) en dan zijn de ogen schermdoodmoe. Dan lees ik fysieke, papieren verhalen en… dat vind ik fijn. Ze zijn lief en rustig voor mijn ogen. Dus dat houdt voor mij in, dat ik 44% van de verhalen niet ‘kon’ lezen en dat vind ik veel. Heel veel! Maar goed… ik jeremieer verder niet over oorzaak en gevolg en wat organisators van schrijfwedstrijden wel of niet moeten doen. Dat is gedaan. Wat ik wel nogmaals wil memoreren is dat ik wel heel erg blij ben met EdgeZero en alweer met argusogen uitkijkt naar EdgeZero 2023. Het jaar is weer bijna voorbij, dus de verzameling kan haast weer beginnen.