Schemerwoorden van Wouter van Gorp bewijst dat verhalenwedstrijden als de Harland Award, Fantastels, Trek Sagae etcetera van groot belang zijn voor de Nederlandse samenleving in het algemeen en de Nederlandstalige fantastische literatuur in het bijzonder. Want Van Gorp, docent klassieke talen, debuteerde in 2015 met het Engelstalige Spinner’s Soldier, het eerste deel van de The Wanderers, eveneens in het Engels. Pas daarna werd hij “min of meer toevallig” gewezen op Harland Awards. “Tot op dat moment – grofweg 26 juli 2016? – was ik in de belachelijke, wat mij betreft aandoenlijke veronderstelling, dat er in Nederland nauwelijks fantasy geschreven werd.” Zonder die verhalenwedstrijden was dus een talentvolle auteur verloren gegaan voor de Nederlandse literatuur. Want dat Wouter van Gorp een zeer schrijfvaardige auteur is bewees hij met hoge noteringen in die schrijfwedstrijden en met Schemerwoorden laat hij niet alleen zien dat dat niet zomaar een paar uitschieters zijn, hetgeen door het aantal hoge noteringen al evident was, maar ook dat hij interessante auteur is waarvan je denkt, die blijf ik volgen.
Zoals hij op zijn eigen site ook aangeeft (https://thewritingwouter.nl/over-wouter/) ligt zijn voorkeur bij de fantasy, magisch realisme en historische fictie, hetgeen voor een docent klassieke talen niet verrassend is. Dat is in deze bundel ook te zien. Lotsbeschikking over een kassameisje met een uniek talent, Historie van een helm dat de wederwaardigheden van een magische helm vanuit een klassiek aandoend verleden naar het heden volgt, het VOC-verhaal De Vreemde Marinier, Moegestreden strand, het creëren van een geschiedenis uit eigenbelang in de fantasy-wereld van Het Goud van Cruwaldo, de mythische strijd tussen hemel en hel in De Beste Bedoelingen. Door deze verhalen heen de wederwaardigheden van de onfortuinlijke filosoof Quintus en zijn bediende Bubo. Quintus is na “De erfgenaam. De erfgenaam in reserve. De generaal. De grootgrondbezitter.” de vijfde en dus wat overbodige zoon in een Romeinse familie. “Ik geloof dat ik filosoof wil worden.” In een klassiek decor poogt Quintus in achtereenvolgende verhalen epicurist, stoicijn, platonist, cynicus te worden. Het zijn deze historische vertellingen die de grondtoon van de bundel vormen, waarin de fantastische verhalen in een soort van Odyssee-sfeer worden geplaatst. En soms is er ook nog wat sciencefiction, zoals de XZ-505 in Kerstsingulariteit, de alternatieve werelden in Acquisitie, maar dan anders, de DJ in het ruimtestation in Eenzaam in de Ether, maar ook dan is er een fantastisch-historische grondtoon.
De beste verhalen zijn misschien wel de in de wedstrijden hoogscorende verhalen als Jongen van Elf over een magische kermis (2de Harland Award 2017), het spitse De Con-Artist over (4de Trek Sagae 2017), het slimme en uitstekend opgebouwde De Beste Bedoelingen (5de Harland Award 2017), maar dat geeft aan dat Van Gorp goed zicht heeft op zijn eigen verhalen en in een bundel met variatie in de toon van de auteur zijn de andere verhalen niet minder.
Het zijn spitsvondige, goed gecomponeerde verhalen die schrijfvaardig met gevoel voor humor zijn neergeschreven. Alleen Het Goud van Cruwaldo is misschien net iets te lang, maar ook dat verhaal heeft humor en een leuke twist.
Het wordt niet echt duidelijk waarom de bundel de titel “Schemerwoorden” heeft. Het is geen verhaal en in het voorwoord wordt het niet verklaard. Is het omdat deze verhalen zijn geschreven in de avond, in de schemering tussen de verplichtingen van baan en gezin? Of is het omdat de verhalen uit het schemergebied tussen vast afgebakende genres, uit het schemergebied tussen de SFFH-gemeenschap en de rest van het universum, vanuit de schemer van de gedachte? Ik geloof dat we dat als lezer zelf mogen invullen.
Is Wouter van Gorp een nieuw Homerus in ontwikkeling? Hij is in ieder geval de auteur die volgens Edge Zero het derde beste verhaal van 2018 heeft geschreven. Een auteur die we allemaal gaan volgen. En we gaan allemaal Schemerwoorden kopen, ook om te zorgen dat hij in het Nederlands blijft schrijven.