Fantastische Vertellingen 65. Wat is het? Een boek, een tijdschrift, een anthologie? Dat laatste sowieso. Een driemaandelijks anthologie tijdschrift dan maar? Hoe het ook zij... het is in ieder geval een behoorlijk uit de hand gelopen tijdschrift, waarbij een zekere angst voor de toekomst gerechtvaardigd lijkt te zijn. Over een betrekkelijk aantal jaren behoort een vierhonderd pagina’s tellend blad, allang tot de mogelijkheden. Tot het moment dat we een dergelijk tijdschrift hebben, waarvan het volgende nummer al klaarligt, als je net klaar bent met het lezen van de vorige. Een waarlijk schrikbeeld ontvouwt zich voor onze ogen. Nooit meer tijd om wat anders te lezen dan Fantastische Vertellingen!!! En... waar eindigt dit dan (als al ooit!)? Zucht... met de meer dan afgrijselijke beelden in het hoofd en nachtmerries in het verschiet, begin ik aan deze klus. Enigszins trillend (Waar liggen de kalmeringsmiddelen ook alweer? O... dan maar een stevige borrel) sla ik dit monstertijdschrift open, en lees:
-Mevistisch Melodrama – Remco Meisner, Illustratie: Peter Erhardt & Gert-Jan van den Bemd
Dat als immer, en juist nu, misschien wel meer op een verhaal lijkt dan ooit tevoren. De dilemma’s beginnen nu al!!!
-Charles van Wettum – Stagiair (SF), Illustratie: MOZ
Pracht verhaal over een stagiair die haar baas redt. Is het zo, of is het andersom? Wie redt nu wie? Hoe het ook zij... de een begrijpt de ander
-Onder de indruk (Boekbesprekingen)
Mooie recensies van Charles van Wettum, Finn Audenaert, Johan Klein Haneveld, Paul van Leeuwenkamp en een niet gewaardeerde van ondergetekende, dat laat ik aan jullie capabele inzichten over.
-Tais Teng & Roderick Leeuwenhart – Venus van je dromen (SF), Illustratie: Tais Teng
Een waanzinnig mooi en lang verhaal van een prachtig duo, met een snufje Rotterdam, een theelepel Tonke Dragt (Torenhoog en mijlenbreed) en een hele berg Tais Teng en Roderick Leeuwenhart. Je leest het ultieme SF-verhaal. Zegt het voort, zegt het voort. Sowieso een opname in EdgeZero waard!!!
-Paul van Leeuwenkamp – Tijd voor geschriften -> 1 <- ... een persoonlijke maar (vaak) gefundeerde terugblik...
Paul van Leeuwenkamp duikt in de geschiedenis van de tijdschriften. Leuk!!! Mooi en interessant, die beginjaren, die ik meer dan bewust zelf meemaakte. Door geldgebrek kon ik lang niet op alles geabonneerd zijn, maar vele tijdschriften gingen later alsnog door de Spaciale Aanbieding alsnog door mijn handen. Leuk dat ook Fandata meerdere malen wordt genoemd, maar minder leuk dat er nog steeds gaps in onze data, wat betreft die tijdschriften (en trouwens ook bij andere dingen), zit. We weten het, we balen ervan en werken ons in het zweet om deze gaps te dichten. Helaas worden wij ook geconfronteerd met het ‘papieren’ archief. Hoe compleet is dat? Hoe dan ook... wij doen ons best en blijven dat doen. Volmaaktheid is het streven, maar o zo moeilijk te bereiken. Artikel met een vervolg!!!
-Joke Adam – Sancta Maria Mater Temporis (SF), Illustratie: Fred Hemmes
Dit verhaal is opgedragen aan Joke Adams moeder Cécile, die iedereen kon leren lezen. Het doet me heel erg denken aan de jaren zestig, toen ik zelf de lagere school frequenteerde. Niet omdat ik zo goed leerde lezen, dat leerde ik me zelf wel, maar de entourage was heel herkenbaar. Vooral de galmende gangen, de broeders en de strengheid. En vooral... de leraar die, lastige leerlingen (mij niet), meer dan eens aan de kapstok hing. Maar ook meneer Houben uit de derde klas, die in een krakkemikkige kast, stapels, Bessy, De Rode Ridder en Suske en Wiske strips had, die, als de klas goed gewerkt en geluisterd hadden, soms als beloning uitgedeeld werden. Dank je wel, Joke, voor het terugroepen van deze herinneringen!
En dan... een verrassende én prachtige herinnering van Tais Teng naar aanleiding van het overlijden van Caren E. Peeters. Mooi en met liefde geschreven. Zo wil een mens absoluut herinnerd worden. Jammer dat ‘Verhalen die de teddybeer mij influisterde’ nu nooit meer gerealiseerd wordt.
-Paul van Leeuwenkamp – canopy ‘De Mitsukoshi Troostbaby Company
Een groot, en groots, artikel dat Paul opent met een zin uit mijn recensie (op de website van het NCSF te vinden, indien nodig). Als je die zin zo leest, zou je zeggen dat ik het boek van Auke Hulst zo plompverloren neerzet als alleen SF, maar als je even doorleest, Paul, dan kan je heel wat anders concluderen. En wel... dat ik hetzelfde zeg als jij. Ik quote mezelf verder uit diezelfde recensie:
“Maar ‘De Mitsukoshi Troostbaby Company is meer dan dat! Veel meer. Het is grote roman. En dan niet in de zin van de dikke zeshonderd pagina’s dat het beslaat, maar dan bedoel ik uiteraard de grootsheid van het verhaal. Een verhaal van verlies en verdriet en het nastreven van vinden, of opnieuw vinden, van wat je verloren hebt in ruimte en tijd. De SF in dit verhaal is ondergeschikt aan de liefde die ondergaan wordt en verloren raakt.”
Verder is je artikel prachtig en verdere gedachten waard, Paul, maar... ik wilde dit toch nog even vermeld hebben!
-Hervé Suys – Een moordmachine (Geen), Illustratie: Peter Erhardt
Op zich geen onaardig verhaal, echter geen Fantastiek mijns inziens.
-Oxana Langbeen – Oxana’s Oxymoron: Milie Jeux (SF), Illustratie: Marcel Ozymantra
Vaag doet dit me denken, weet niet waarom, aan de verwoestende maatregelen van ene Bolsenaro, gevestigd in Brazilië, op deze aarde. Hij vond slechts een onbewust bos tegenover zich.
-Reinold Widemann – De tik van de metronoom (HO), Illustratie: Gert-Jan van den Bemd
Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat ik met dit verhaal aan moet. Het was Fantastiek, dat buiten kijf. Het was ook meer dan leesbaar, ook dat buiten kijf. Maar waar gaat het nu helemaal over? Ik zal er toch nog eens over moeten nadenken! Het is nu een paar dagen later. Nog eens gelezen én... hetzelfde resultaat. Ik zal het moeten accepteren.
-Gerold H. Kort – Aanval (HO), Illustratie: Gidion van de Swaluw
Een man in bed, onbeschermd in een half wakende/slapende toestand. Een monster manifesteert zich. Een eng verhaal dat me met vraagtekens achterlaat. Toch een Vuijeton!?
-Luc Vos – Rode reus (SF)
Onze zon is op weg om in een duizelingwekkend tempo een rode reus te worden. Het is het verhaal van twee kinderen, die een hoopvolle, maar angstaanjagende toch naar een onwaarschijnlijke redding ondernemen. Mooi en lang, maar enigszins naïef verhaal tegen een dystopisch decor.
-Johan Klein Haneveld – Tussenlanding in Qatar (SF), Illustratie: Dick van der Plas
Verhaal met een angstaanjagende opbouw. Wat is gebeurd? Wat is er aan de hand? Onwetendheid is dat soms erger dan weten. Geen idee, maar zoveel is duidelijk..., of toch niet?
Uit!!! Alweer bereiken we het onverbiddelijke einde. Of een tijdschrift (of een boek) nu dik of dun is, altijd zit er weer een einde aan. En... maar goed ook. Dikke Duim in ieder geval voor deze dikke Fantastische vertellingen en Dikke Duim voor Remco Meisner. Hij moet al dat moois toch maar mooi in de beauty van een omslag proppen, na productie in een stugge enveloppe proppen om het daarna in een brievenbus proppen. Mooi karwei, waarvan je jezelf (ik wel althans) serieus af kunt vragen, hoe hij al dit moois nog in het abonnement gepropt krijgt!!! Ik krijg het allemaal wel opgeteld, maar kom dan toch in de rode cijfers uit! Dit soort volumineuze uitgaven toch maar niet al te vaak doen, Remco!!! We willen je absoluut niet failliet zien gaan!
Maar goed... hoe het ook zij... ik heb me met FV65 prima weer een aantal uurtjes vermaakt. En nu is het weer tijd voor iets anders te lezen. Mooi... al begint het verlangen naar FV 66 alweer lichtelijk de kop rond te zeuren. Een verlangen dat nooit gestild lijkt te worden. Misschien is een oneindig doorgaande FV dan toch wel een de oplossing?
Jos Lexmond