Na de transfer van de donkere planeet Charon weten de Terranen het definitief: het universum bestaat uit twee kanten, die blijvend van elkaar zijn gescheiden - maar toch ook weer bij elkaar horen. De soldate Moira maakte de vergelijking met de Möbius-band om dat duidelijk te maken. 'Onze' kant wordt het parresum genoemd, de 'andere' kant arresum. Waar aan 'onze' kant, die door Perry Rhodan als de pluskant wordt gedefinieerd, grote interstellaire leemtes liggen, vindt men aan de andere kant grote melkwegstelsels - en omgekeerd. Beide kanten kenmerken zich bovendien, dat ze tegenover elkaar met negatieve strangeness zijn 'geladen'. Met dat onheilspellende effect in het arresum worden eerst de mensen van de ODIN geconfronteerd, die op de kristalplaneet Thyssan waren gestrand. Met uitzondering van de dragers van een cellenactiveerder stierven op die planeet alle bemanningsleden. Ondertussen worden de Galaxers, die met de BASIS aan de tweede expeditie naar de Grote Leemte deelnemen, geconfronteerd met een al miljoen jaren durende strijd tussen de Ayindi's en een mysterieuze macht, die de Abruse wordt genoemd. In een grote ruimteslag moest de BASIS uiteindelijk ook partij kiezen en raakte aan de kant van de Ayindi's betrokken bij het conflict. Daarvan hebben de mensen thuis in de Melkweg echter geen weet. In het Solstelsel materialiseren geheimzinnige objecten in een baan om de planeet Mars. Waar ze op de planeet landen, ontstaan kristalvelden met een dodelijk effect: er sterven mensen. Dan verschijnt Timmersson Gender, een man, die al ruim duizend jaar dood zou moeten zijn. Op Mars ontdekken de Terranen een spoor van twee miljoen jaar oud, dat in de richting van de Wolken van Magelhaan wijst. Dilja Mowak vertrekt op een missie in Magelhaan...