De tijd ontglipt de vroegere dragers van een cellenactiveerder. Midden 1171 NGT konden ze ervan uitgaan dat ze vanwege de celdouche nog ongeveer zestig jaar hadden te leven, maar na hun laatste bezoek aan de planeet Zwerver weten ze dat de klok van HET anders loopt. De superintelligentie heeft te verstaan gegeven dat de hun toegestane tijd korter is. Zouden alle moeizame pogingen om HET en Zwerver te vinden dan voor niets zijn geweest? De vroegere onsterfelijken en hun vrienden kunnen het niet geloven. Ze gaan door met het zoeken naar een manier om de blijkbaar gestoorde superintelligentie te helpen, iets wat ook en vooral in hun eigen belang is. Maar HET heeft de Linguiden de laatste tijd een bevoorrechte positie gegeven. Blijkbaar moeten zij de functie van ordedienst in de lokale machtsconcentratie overnemen van de Terranen. Dat de 14 vredestichters een cellenactiveerder hebben gekregen wijst in ieder geval duidelijk in die richting. Het is dan ook niet vreemd dat Rhodan en zijn vrienden veel belangstelling krijgen voor de geschiedenis van dit volk dat pas sinds kort op de voorgrond is getreden in de Melkweg. De protagonisten trekken ook de aandacht van een bijzonder individu: Stalker, de Pteru-kloon die vroeger de functie van Sotho heeft vervuld. Hij gaat op een bijzondere manier te werk, met de truc van Stalker...