Niets is meer hetzelfde sinds Evie ongewild een portret tekende van het dode broertje van haar nieuwe klasgenote.
Altijd al zijn er signalen geweest dat ze anders is dan anderen, maar ze heeft die tekenen steeds genegeerd omdat ze erbij wilde horen en haar moeder niet ongerust wilde maken.
Ze is als de dood voor de gave die ze, net als haar oma, lijkt te bezitten. Maar deze keer kan Evie er niet meer omheen: iemand probeert haar iets te vertellen. Iemand die hulp nodig heeft.
Evie ziet en voelt dingen die ze niet kan verklaren en ze vraagt zich af: wie ben ik? Wát ben ik? Ze gaat op zoek naar zichzelf én naar het meisje dat haar maar niet met rust wil laten, het meisje met het rode vest…