De monnik had in de barre woestijn overblijfselen van een vroegere cultuur ontdekt: een atoomschuilkelder. Daarin had hij een document gevonden waarop onder meer stond geschreven: 'Een pond spaghetti'. Wat dat betekende wist hij niet, maar het bleek een bewijs dat de Heilige Leibowitz écht had bestaan. De monnik leeft in de 32e eeuw. De donkere eeuwen zijn achter de rug en de menselijke intelligentie (her)vindt haar weg. En terwijl monniken in hun klooster voor hen nietszeggende, van eeuwen her daterende documenten met de hand kopiëren, wordt elders geëxperimenteerd met een nieuwe ontwikkeling: elektrisch licht. De kloosterorde handhaaft zich gedurende drie belangrijke perioden en de tussenliggende fasen; perioden die een duidelijke overeenkomst vertonen met onze middeleeuwen, onze Renaissance en onze eeuwen der wetenschap. De geschiedenis herhaalt zich en zal zich wéér herhalen. Want 'de mensheid zal nooit ophouden te proberen zichzelf te vernietigen, hoewel zij daarin nooit geheel zal slagen'.