Orson Scott Card begon in De tactiek van Ender aan het levensverhaal van Ender Wiggin, de Anderlingendoder, dat werd voortgezet in Spreker voor de doden. Voor beide romans kreeg Card zowel de Hugo Award als de Nebula Award. Na het derde deel, Xenocide, is er nu het vierde deel in de Ender-cyclus, die binnenkort ook op het witte doek zal verschijnen.
In Kinderen van de geest wordt het verhaal dat begon in Xenocide afgesloten. Na drieduizend jaar als Spreker voor de Doden door het universum te hebben gereisd, heeft Ender Wiggin zich op de planeet Lusitania gevestigd om daar zijn laatste levensdagen door te brengen met zijn vrouw Novinha. Het Gesternteparlement heeft echter opdracht gegeven de planeet te vernietigen uit angst voor het descoladavirus, dat heerst onder de inheemse soort op Lusitania. De bewoners moeten alles op alles zetten om de planeet tijdig te evacueren.
Intussen doet een team wetenschappers verwoede pogingen de oorsprong van het descoladavirus te achterhalen en gaan Enders broer Peter en het Chinese meisje Xiwangmu op zoek naar de beleidsvormers achter de schermen, om zodoende te proberen via deze weg het Parlement op andere gedachten te brengen. Als ze aankomen op de planeet Pacifica neemt de geschiedenis echter een dramatische wending...