Bij gebrek aan literatuur over het onderwerp besloten de beide auteurs, die om beurten een hoofdstuk schreven, zelf een sprookje te schrijven om de advaita filosofie (non-dualiteit) begrijpelijk te maken voor een groter publiek. Essentieel in deze filosofie is het herkennen van de kern van jezelf als de kern van de ander, jij bent ... mij. In dit sprookje maken we kennis met Sjoerd die met zijn goggomobiel kan rijden en vliegen en die met ridder Weltevree en wijze boomvrouw Pipa een reisgezelschap vormt. Samen gaan ze op reis naar het niets en beleven hierbij veel avonturen waarbij ze o.a. kennismaken met kabouters, de zonnevis in de zee en de zeemeermin Shakti. Elke ontmoeting en ervaring in dit boordevolle sprookje voor oudere kinderen en volwassenen leidt weer tot nieuwe inzichten en uiteindelijk tot de ontdekking dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Als sprookje is het niet helemaal geslaagd, maar het bevat wel mooie natuurbeschrijvingen en heeft in elk hoofdstuk iets waar je dieper over na kunt denken.