Als ik jou was dan zou ik maar nooit sinistere verhalen vertellen over hoe je mensen op ingenieuze manieren kunt doden, want je weet nooit of er niet iemand aan tafel zit die genoeg heeft van zijn of haar dierbaren. Ik heb mezelf altijd schuldig gevonden aan de dood van mevrouw Pratt en ik denk dat ik er in zekere zin verantwoordelijk voor ben, hoewel de hemel weet dat ik haar nooit iets anders heb toegewenst dan een lang leven en veel geluk. Als ik dat verhaal niet had verteld, zou ze nu nog misschien nog in leven zijn. Ik denk dat dat de reden is waarom dat ding tegen mij gilt...
De zeven spook- en griezelverhalen die de in Italië uit Amerikaanse ouders geboren schrijver Francis Marion Crawford naliet, behoren voor het merendeel tot de zeldzame klasse der authentieke horror. 'Authentiek' wil in dit geval zeggen dat men geen moment twijfelt aan de echtheid van de emoties en obsessies waardoor deze verhalen worden beheerst. Kenmerkend zijn verder de niet verouderde registrerende stijl van de in 1909 overleden auteur en de laconieke toon in sommige verhalen die zich vermengd schijnt te hebben met een soort 'fluiten in het donker'.