De laatste verhalen van de meester - een persoonlijk getinte verhalenbundel die een verhelderende blik gunt op het denkraam van een groot genrevernieuwer.
Over de verdiensten van Isaac Asimov (1920-1992), zijn belangrijkste bijdragen aan de ontwikkeling van de moderne science fiction, de Foundation-cyclus en de Drie Wetten der Robotica, werd heel wat geschreven. Minder vaak kwam daarbij ter sprake dat Isaac Asimov de grote man was die het genre weghaalde uit de sfeer van de Faustiaanse opvatting dat wetenschap gevaarlijk is/of kan zijn. Maar Asimov deed méér: hoewel zijn verhalen, ook in deze bundel, in de meeste gevallen een karakteristieke loop volgen, stak hij vaak de draak met stereotype verwachtingspatronen, of hij gebruikte ze als metafoor. De eerste twee vragen in een rijtje van drie - waarom werden we geboren? wat doen we hier? waar gaan we heen? - stelde hij zelden, wel de laatste.
Uit de verhalen in Goud, vernoemd naar het Nebula Award winnende titelverhaal, spreekt vooral vakmanschap, intelligentie en humor, uit Asimovs korte toelichtingen spreekt inlevingsvermogen; de winnende combinatie die maakt dat deze auteur zijn plaats - boven aan de trap - in de traditie van de Amerikaanse speculatieve roman meer dan verdient.