Uriel Birnbaum heeft de novelle 'De redding van de wereld' reeds veertig jaar geleden geschreven, maar ze is springlevend en eigenlijk van een sinistere actualiteit, zoals Weinreb in zijn uitvoerige inleiding met nadruk betoogt. ‘De redding van de wereld’ is, evenals ‘Wij’ van Zamjatin, een utopische novelle met anti-utopische strekking. Uriel Birnbaum hanteert echter niet het panische, abrupte proza waarmee Zamjatin zijn visionaire kijk op de toekomst onder woorden bracht. Birnbaum schrijft in een koele, bijna klassiek aandoende stijl die in zijn beklemmende zorgvuldigheid sterk doet denken aan die van Kafka. Hij doorzag de wereldverbeteraars die met hun idealisme de mensen van niets dan bloed, tranen en ellende hebben gebracht.