André Pieyre de Mandiargues, in Frankrijk al lang een beroemdheid, is in Nederland geïntroduceerd met Belcampo’s vertaling van het verhaal dat hier Het bloed van het lam heet. Het verscheen als Boekvink en werd in zeer korte tijd uitverkocht; de pers reageerde er, net als het publiek, zeer positief op.
Belcampo heeft nog meer verhalen van Mandiargues vertaald, deze, tezamen met 'Het bloed van het lam' zijn hier onder de titel Het zwarte schaap bijeen. De combinatie Mandiargues-Belcampo verheugt ons. Het markante schrijversschap van Belcampo en zijn sterke gevoel van verwantschap met Mandiargues waarborgen een maximum aan taalkracht, wat voor Mandiargues unieke grootheid een voorwaarde is.
Belcampo over Mandiargue: ‘(...) Elk facet van dit schijnbaar barokke maar in werkelijkheid glasheldere oeuvre toont aan het oog dat door zijn straling wordt getroffen achter die straling de schrijver in een aparte gedaante: een middeleeuwse mysticus die zijn waarheden in een symbolisch kleed steekt om ze aan de man te brengen; een naturomaan die halve dagen op gras of mos in de waarneming van dieren en planten ligt verdiept; een dromer die de andere helft van de dagen op hetzelfde gras of mos eigen werelden voor zich oproept; een zwaarmoedige vertwijfelaar of een verfijnd alzintuigelijk genieter, een die zich midden in het felle leven stort en daarin ondergaat of een van die van een verheven standpunt uit het menselijk gewemel in ogenschouw neemt als Mozes, afdalend van Sinaï. Ze alle op te noemen zou te veel zijn maar de gegeven voorbeelden zijn voldoende om te laten zien de grootheid van hem die deze alle te omvatten weet.’