Tegenwoordig, dat wil zeggen in de zomer van het jaar 1171 NGT, is de levensverwachting van de dragers van een cellenactiveerder nog maar weinig meer dan zestig jaar, nadat HET de levenschenkende apparaten heeft teruggeëist. Het is duidelijk dat de superintelligentie zich moet hebben vergist want HET heeft ze bij het overhandigen van de cellenactiveerder geen 2000, maar 20.000 jaar gegeven om hun kosmische opdrachten te vervullen. Het is dus voor iedereen van het grootste belang de superintelligentie op te sporen en met de feiten te confronteren, in de hoop dat de betrokkenen hun cellenactiveerders weer terug zullen krijgen. De speurtocht naar HET draait dan ook al geruime tijd op volle toeren. Naarmate de tijd verstrijkt realiseren de zoekers zich steeds meer het enorme belang van de speurtocht en de weinige tijd die hen rest. De superintelligentie moet in grote moeilijkheden verkeren, anders zou er allang een echt contact met hem zijn geweest. Terwijl tot nu toe het contact beperkt bleef tot enkele raadselachtige aanduidingen of zaken, die slechts een spoor zouden kunnen zijn in de richting van HET. Iets dergelijks gebeurde op de planeet Vaar voordat Sardon ingreep, Sardon, de held van Sigris...