‘Eerst,’ fluisterde Caroline, ‘spraken ze ons aan op een toon waarin genegenheid doorklonk... echte genegenheid, alsof er bepaalde verwantschapsbanden bestonden tussen hen en de dingen hier waarmee ze probeerden te praten. De dingen die eeuwen geleden verdwenen moeten zijn.’ ‘Langer,’ zei Kingsley. ‘Uit het feit dat de gedachtenstraling op deze plek wordt gericht kunnen we afleiden dat de dingen die ze proberen te bereiken, hier een soort van centrum hadden gebouwd, misschien een stad. Maar er zijn nergens sporen te vinden van vroegere bewoners... En er is hier geen wind, geen regen, niets dat erosie veroorzaakt, dat iets wegblaast. Het moet langer dan een miljard jaar geleden zijn.’ ‘Maar wie zijn zij?’ vroeg Gary. ‘De wezens met wie je gesproken hebt. Hebben ze je dat verteld?’ Ze schudde haar hoofd. ‘Ik kon het niet goed verstaan. Voor zover ik heb begrepen noemen ze zichzelf de Bouwers. Dat is een heel slechte, zeer onvoldoende vertaling. Er zit veel meer achter…’
De buitenaardse ‘Bouwers’ - die men zou kunnen betitelen als een soort Interplanetaire Wegenwacht moeten de hulp inroepen van een handjevol aardebewoners aan de rand van het Zonnestelsel: de Hellehonden komen eraan! ‘Een science fiction-roman met voldoende ‘thrills’ voor vijf vervolgen.’ Amazing Stories.