Geboren te Breda. Deed gymnasium B te Utrecht en studeerde Engels aan Katholieke Universiteit Nijmegen. Afgestudeerd in 1975, hoofdvak Historische Engelse taalkunde, Doctoraalscriptie: 'Non-Northumbrian Elements in the Old English Gloss to the Durham Ritual'; bijvakken Algemene Taalwetenschap en Oud IJslands. Vanaf 1971 is hij Leraar Engels. Tijdens zijn studie maakt Jan Jonk vertalingen van werken van Tolkien, maar Max Schuchart is hem voor met publicatie. Jan Jonk heeft drie dochters; zijn voornaamste hobby is het zingen van oude muziek, maar hij gaat ook uit zijn dak op reizen naar Engeland/Ierland, voor computers, en voor (portret)fotografie. Hij hoopt dat zijn vertalen van Shakespeare, zijn 'klusje' zoals hij het wel noemt, hem zoveel geleerd heeft, dat hij ooit The Holy Sonnets van John Donne kan vertalen. Hij werkt ook aan zijn promotie aan de KUN op een proefschrift over 'The Chain Grammar, a description of the Verbal Group in Indo-European Languages.' Jan Jonk beschouwt zichzelf als taalkunstenaar, en dichter.