Geboren te Spiez aan het meer van Thun, in Berner Oberland. Jakob Streit was een Zwitserse schrijver, leraar en antroposoof. Daarnaast werkte hij als muzikant en dirigent evenals dirigent en dramaturg. Hij was de zoon van een horlogemaker en een moeder die begaafd was in talen. Hij had vier broers en zussen. Zijn kinderjaren waren nauw vervlochten met de planten en de dieren waartussen hij op de berghellingen speelde. Als jongen hoedde hij vaak geiten met een vriend van dezelfde leeftijd op de Spiezberg, ze zongen in de bomen aan de rand van het bos en zwommen in het meer. Met sleeën en schaatsen ravotten mensen in de winter door de dorpsstraat, want auto's waren er nog niet. Zo beleefde hij een natuurminnende en opgewekte jeugd. Toen hij 10 jaar oud was, gaf zijn vader hem een kolonie bijen, die hij hem leerde verzorgen. In het begin werd hij veel gestoken omdat hij optimistisch was. De bijen hebben hem geleerd zijn woede een beetje te beheersen. Maar hij leerde ook de serieuze kant van het leven kennen toen plotseling op 12-jarige leeftijd een jeugdvriend van dezelfde leeftijd stierf aan een infectie. Een diepe schok overviel hem bij de kist met brandende kaarsen. Als jongen was hij erg slank en had hij weinig fysieke kracht. Op een avond, op 12-jarige leeftijd, kreeg hij na een uitputtende boottocht, waarbij hij zijn krachten boven zijn mogelijkheden had gebruikt, een hartaanval die hem een tijdje aan bed bond. In zijn zwakheid kwamen gedachten aan de dood. Besloot, na de onverwachte dood van zijn vader, om onderwijzer te worden. Hij studeerde Onderwijs aan de kweekschool in Bern, waar zijn vaardigheden in Muziek, Onderwijs en literatuur werden aangescherpt. Zijn muzikale opleiding voltooide hij met Hans Klee, de vader van de kunstenaar Paul Klee. Tijdens zijn eerste baan als onderwijzer op een dorpsschool begon hij met het schrijven van verhalen en poppenspelen voor de verschillende klassen van de school. Zo werd hem ten slotte gevraagd het beroemde spel van Wilhelm Tell in Interlaken te regisseren. Na toneelstukken met kinderen te hebben gemaakt, verbreedde hij zijn interesse naar amateurtheaterregie, waarbij hij de William Tell- festivalvoorstellingen in Interlaken en de Spiez Castle Plays inwijdde.  Nadat hij piano en orgel had gestudeerd, bracht zijn werk als koordirigent hem ertoe een opeenvolging van opera's te produceren , waaronder The Magic Flute en Orpheus en Euridice. Gedurende vele jaren was hij redacteur van het AVS-Mitteilungen, het nieuwsblad van de Anthroposophisc in Zwitserland en bleef daarmee doorgaan tot aan zijn dood. Zijn vrouw Lucie, met wie hij in 1950 was getrouwd, verloste hem van de meeste van zijn huishoudelijke zorgen en steunde hem volledig. Met de geboorte van zijn 3 kinderen, Martin, Eva en Georg, kwam zijn talent voor het vertellen van verhalen in zijn eigen familie en enkele van zijn verhalen die hij elke avond schreef, vonden later hun weg naar zijn kinderboeken. Overleden te Spiez.