Elisabeth Borchers

Geboren te Homberg, Niederrhein. Was een Duitse schrijver en literair vertaler. Ze leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog met haar grootouders in Niederbronn, Elzas. Later vluchtte het gezin naar Weissenau in Oberschwaben. Van 1945 tot 1954 werkte Borchers als een tolk voor de Franse bezettingsmacht. Haar huwelijk in 1946 werd in 1957 ontbonden. Van 1958 tot 1960 verbleef ze in de VS. In 1959 werd ze een medewerker van Inge Aicher-Scholl aan het College of Design Ulm. Van 1960 tot 1971 werkte Borchers als docent in Luchterhand-Verlag. In 1971 veranderde ze in dezelfde functie in Suhrkamp en Insel Verlag, waar ze tot 1998 bleef. Ze heeft poëzieboeken en talloze kinderboeken geschreven. Ze is ook de uitgever van een verscheidenheid aan literaire bloemlezingen met teksten voor kinderen en volwassenen. Ze vertaalde uit het Frans, waaronder de roman Paulina 1880 van Pierre Jean Jouve. Borchers was lid van het PEN Center Germany, de Mainz Academy of Sciences and Literature, de Duitse Academie voor Taal en Poëzie in Darmstadt en de Else-Lasker-Schüler-Gesellschaft. Overleden te Frankfurt am Main. Ze werd begraven op de belangrijkste begraafplaats van Frankfurt.