Geboren te Kenton near Harrow, Groot-Londen, Middlesex. Monica Furlong was een Britse jeugdschrijfster, auteur, journalist en activist. Groeide op in Londen, als jongste kind in het gezin. De band met haar vader was hecht, die met haar moeder nogal problematisch. Als tiener voelde zij zich ‘haunted by God’. Ze ging naar de Harrow County Girls' School, waar ze veel academische beloftes liet zien. Maar ze miste de aanmoediging van haar ouders om de universitaire plek te bemachtigen waarvoor ze meer dan voldoende was toegerust. In plaats daarvan ging ze naar een secretaresseopleiding en haar eerste baan was als secretaresse van een BBC-producer. Dit duurde niet lang, omdat haar stotteren het haar onmogelijk maakte om de telefoon te gebruiken. Dus verhuisde Monica Furlong naar Fleet Street en secretariaatsfuncties, eerst bij een groep provinciale kranten, daarna bij de Benn Bros-uitgeverijgroep. Studeerde filosofie en theologie aan de University College London. Furlong begon haar schrijfcarrière in 1956 als feature-schrijver voor Truth magazine, waar ze Bernard Levin ontmoette , die een levenslange vriend werd. Ze sloot zich vervolgens aan bij The Spectator als religieuze correspondent van 1958 tot 1960, voordat ze naar de Daily Mail verhuisde , waar ze de volgende acht jaar bleef en was vervolgens producente van religieuze programma’s bij de BBC. Monica Furlong was een sterk pleitbezorger voor het toelaten van vrouwen tot het priesterschap.
Ze was echt een kind van haar tijd, ze experimenteerde met LSD toen ze eind 30 was en had het voorrecht om haar boek Travelling In (1971), waarin ze de ervaring beschreef, verboden te zien in de boekwinkels van de Church of Scotland. Ze was zich later bewust van de gevaren van drugs, maar beschouwde het drugsgebruik, samen met een Freudiaanse psychoanalyse toen ze begin 50 was, altijd als een vitaal onderdeel van haar psychologische en spirituele groei.
In 1971 debuteerde ze met Contemplating Now. In 1978 besloot ze zich volledig toe te leggen op het schrijven van boeken. Ze schreef vele boeken voor volwassen, zowel fictie als non-fictie. Ze schreef vooral non-fictie. Naast verschillende biografieën (zoals van John Bunyan, trappistenmonnik Thomas Merton, Thérèse van Lisieux en Alan Watts) van katholieke heiligen, middeleeuwse mystici en zenmeesters, schreef ze studies over de aboriginals en het feminisme. Haar biografie van Thérèse van Lisieux werd in 1988 genomineerd voor Voice of Youth Advocates. Behalve een poëziebundel en romans voor volwassenen telt haar oeuvre enkele jeugdboeken. Het General Theological Seminary in New York kende Monica Furlong in 1986 een ere-DD toe en de Universiteit van Bristol kende haar in 1995 een ere-D Litt toe. Furlongs autobiografie, Bird of Paradise, werd in 1995 gepubliceerd.
Monica Furlong is onder andere geïnteresseerd in woestijnen, kluizenaars, magie, psycho-analyse en feminisme. In verband met deze interesses bezocht ze diverse woestijnen en onderzocht aldaar de culturen en reisde naar Australië om zich te verdiepen in de Aboriginals.
Voor kinderen schreef ze Heksenkind (Wise Child) en Juniper (A Year and a Day). Beide boeken werden zowel in Engeland als Nederland enthousiast ontvangen door de pers, alsmede en het directe vervolg Colman (Colmann).
In 1953 trouwde ze met William John Knights; uit het huwelijk werden een zoon en een dochter geboren. Haar huwelijk strandde tenslotte.
De moed die ze tijdens haar laatste ziekte toonde, was niet minder groot dan die welke haar hele leven had gekenmerkt. Overleden aan kanker te Umberleigh, Noord-Devon. In een overlijdensbericht werd ze de "meest invloedrijke en creatieve leek van de Church of England uit de periode na de oorlog" genoemd