Co Loerakker

Geboren te Haarlem, Noord-Holland. Co Loerakker is een Nederlandse striptekenaar en kinderboekenillustrator. Hoewel hij in Amsterdam een opleiding geografie volgde, deed zijn interesse in het tekenen van mensen, dieren, huizen en Nederlandse landschappen hem zijn studie afbreken. In plaats daarvan vestigde hij zich als freelance tekenaar in Haarlem. Hij publiceerde zijn eerste tekeningen in lokale kranten en studentenbladen. Loerakker viel voor het eerst op door zijn illustraties voor de Kinderboekenweek 1975 en het boek De Grote Vivat van Mies Bouhuys (Het Spectrum, 1975). Rond dezelfde tijd werd Loerakker een prominent illustrator voor de jeugdbladen van de VNU-groep en haar stripdivisie Oberon. Hij schreef verhalen en maakte tekeningen voor het kleuterblad Bobo en illustreerde vele natuur- en prentenboeken. Zijn bekendste werk voor Bobo waren de verhalen over het alledaagse leven van Michiel van Gisteren en zijn vreemde familie. Na hun publicatie in Bobo werden de geïllustreerde verhalen verzameld in de boeken De Klup van Gisteren (1979), Wij zijn van Gisteren (1980) en De Dag van Gisteren (1981). In 1975 maakte Co Loerakker zijn eerste illustraties voor het vrolijke weekblad Donald Duck. Van de vele tekst verhalen die hij tussen 1975 en 1999 illustreerde springt Allard Schröders reeks Het Dagboek van een Kat (1988-1992) er het meest uit. Tegen 1977 had hij in het weekblad zijn eigen rubriek, genaamd Elf Lage Landjes en een Heleboel Water. De reeks, volledig door Loerakker geschreven en geïllustreerd (soms met stripplaatjes), beschreef op humoristische wijze de elf provincies van Nederland. Oberon bracht de reeks in 1981 in boekvorm uit. Van 1994 tot de vroege jaren 2010 schreef en illustreerde Loerakker voor Donald Duck de dierenrubriek Natuurtalenten. De pagina's zetten de traditie van de vroegere dierenschilderijen van Theo Schildkamp voort. Elke aflevering wierp licht op een andere diersoort. Co Loerakker heeft verder illustraties gemaakt voor kinderboeken, waarvan Mijn Oom Theodoor door Toon Kortooms (Gottmer, 1982) een van de bekendste is.