Geboren te Zwijndrecht, op de linkeroever van de Schelde. Emiel Ludovicus Maria Van Hemeldonck was een Vlaams schrijver van historische en regioromans over de streek Kempen. Zijn vader was postmeester zodat het gezin bij iedere nieuwe aanstelling moest verhuizen. Hij loopt dan ook school in verschillende dorpen: lagere school o a te Lillo, Lot en Vrasene. Hij volgde middelbaar onderwijs bij de Broeders Hiëronymieten te Sint-Niklaas en Sint-Jan Berchmanscollege te Antwerpen. Van Hemeldonck schreef over deze jeugdjaren verhalen onder de titel 'De Drie Vaderlanden'. Het manuscript werd echter nooit gepubliceerd en maakt deel uit van het familiaal archief. In 1916 behaalt hij het onderwijzersdiploma voor de middenjury. In september 1916 wordt hij onderwijzer te Ekeren-Hoogboom, in november 1916 te Brasschaat waar hij ook gaat wonen tot hij in september 1923 tot onderwijzer wordt benoemd te Hove, waar hij lesgeeft tot 1928. Debuteert met ‘Op de Grindershoeve’ een novelle die zijn weg vindt in de Duimpjesreeks bij uitgever Victor De Lille in Maldegem. In het Antwerpen was hij een tijdje werkzaam als onderwijzer. In 1928 werd hij inspecteur van het lager onderwijs in Turnhout. Na zijn huwelijk met Paulina Janssens (1902-1972) gaat hij in augustus 1929 te Retie wonen. Ook vervulde hij de functie van voorzitter van de Vereniging van Kempische schrijvers. Vestigde zich in 1932 in Vosselaar in het landhuis ‘Berk en Brem’ (titel van een van zijn bekendste romans). Achter zijn tuin lag de Konijnenberg, eveneens een naam die de lezers van zijn werk vertrouwd is. Veel van zijn werken zijn vertaald in het Duits. Emiel van Hemeldonck was een neef van schrijver Leo Mets. Overleden na een lange ziekte in het ziekenhuis te Arendonk.