Hans Keller

Geboren in Haarlem. Is een Nederlands journalist, televisierecensent, scriptwriter, regisseur en documentairemaker. Hij groeit op in wat hij noemt de benauwde jaren veertig en vijftig. Na de middelbare school wil hij aanvankelijk naar de toneelschool. Na zijn militaire dienst in 1957 kiest hij echter voor de journalistiek. Hij begint als leerlingjournalist van De Volkskrant. Al snel stroomt hij door naar de kunstredactie en wordt hij televisierecensent. Hij is, samen met Henk Schaafsma van NRC Handelsblad en Han G. Hoekstra van Het Parool, in 1961 initiatiefnemer achter de uitreiking van de Zilveren Nipkowschijf. Van 1962 tot 1964 maakt hij voor de AVRO het programma Literaire ontmoetingen. Tussen 1964 en 1968 maakt hij een aantal documentaires voor het KRO-programma Kijk op kunst. In 1968 verhuist hij naar de VPRO waar hij elf jaar lang gezichtsbepalende informatieve en kunstprogramma's maakt, waaronder het beroemde programma Het Gat van Nederland (1972 en 1978), waaraan ook Kees van Kooten en Wim de Bie als satirici, en o.a. Hans Verhagen, Theo Uittenbogaard, Frank Wiering, en Ad 's-Gravesande, als makers meewerkten. Door de jaren heen heeft hij een indrukwekkende hoeveelheid documentaires gemaakt, later onder het, tot nadenken stemmende, motto: "Alleen op de Wereld". Hij is tot op de dag van vandaag, de maker van de kleine late avond-juweeltjes, die door de VPRO-tv worden uitgezonden, de 'Dode Dichters Almanak', waarin de, inmiddels dode, dichters zelf - vaak in zwart/wit - uit eigen werk een stukje voorlezen. In 1983 was Keller redacteur van het literair tijdschrift De Revisor.