Geboren in Lissewege, West-Vlaanderen. De vader van Johan Ballegeer, een fabrieksarbeider, zette zijn zoon al vroeg aan tot schrijven. Tegen de directeur van het college zei hij: 'Dit is mijn zoon. Hij moet onderwijzer en ook schrijver worden.' Op school was geschiedenis altijd Johans lievelingsvak; daarna werd het zijn hobby. Hij vond geschiedenis een leerschool voor het leven. Door het verleden, zei hij, kun je het heden beter begrijpen. Johan Ballegeer heeft deze grote belangstelling altijd gecombineerd met zijn uitzonderlijk verteltalent. In het totaal schreef hij meer dan honderd boeken. Werkte als onderwijzer in Brugge en was conservator van het Polder-en Visserijmuseum in Knokke-Heist, dat hij ook mee hielp oprichten. Behalve jeugdverhalen, schreef hij ook voor volwassenen. Johan Ballegeer zal de geschiedenis ingaan als de grondlegger van de Lisseweegse geschiedschrijving. In ontelbare werken en boeken bracht hij het rijke verleden van z’n witte dorp. Honderden groepen leidde hij rond op Ter Doest en in Lissewege’s dorpscentrum. In de jaren 1960 was hij ook de oprichter van het Poldermuseum in Lissewege, dat later uitweek naar Heist. Voor de Heemkundige kring St Guthago leverde hij honderden bijdragen over de geschiedenis van Lissewege en de Zwinstreek in het blad ‘Rond de Poldertorens’. Van dit blad was hij de laatste 5 jaar ook nog de hoofdredacteur. In 1986 was hij ook nog de stimulator achter de heroprichting van de VVV-Lissewege en was de initiatiefnemers zeer genegen. Op die manier werd zijn pionierswerk verdergezet. Johan Ballegeer was getrouwd met Anna van Hulle en had drie dochters, vijf kleindochters en één kleinzoon. Onverwacht overleden te Lissewege op nieuwjaarsdag. Hij werd begraven op Driekoningendag 6 januari 2006 om 10 uur in de kerk van Lissewege.