Lambertus Marian Japin werd geboren in Rotterdam. Was leraar Nederlands en cultuurgeschiedenis, literator, journalist en toneelrecensent bij het Haarlems Dagblad. Doceerde in Haarlem en Amsterdam. Hij publiceerde literaire kritieken en wetenschappelijke artikelen, alsmede een vijftiental hoorspelen. In 1952 viel zijn eerste detectiveroman 'Stenen voor brood' bij de Bruna-prijsvraag in de prijzen. Japin raakte later fors aan de drank en moest verschillende keren in een gesloten psychiatrische kliniek worden behandeld. Hij pleegt uiteindelijk zelfmoord te Haarlem. ‘Aan een hartstilstand overleden', stond er in die dagen nog in de krant. Arthur Japin is zijn zoon.